Po skończeniu naprawy samochodu wszedłem do domu, aby coś przekąsić. Nigdzie nie mogłem znaleźć żony. Usłyszałem hałas w garderobie, zajrzałem tam, a żona pakowała swoje futra i buty. Ku mojemu zaskoczeniu oznajmiła mi, że odchodzi ode mnie i że bez niej będzie mnie i mojej córce lepiej. Na początku byłem zdezorientowany, ale później zdałem sobie sprawę, że ma rację.

Rano odwiozłem córkę do szkoły. Wstąpiłem do mojej kawiarni sprawdzić, czy wszystko jest w porządku i wróciłem do domu. Postanowiłem zajrzeć pod maskę samochodu, gdyż coś stukało w silniku. Z naprawą zeszło mi prawie do wieczora, w rezultacie wszystko naprawiłem. Spojrzałem na zegarek, miałem czas, aby coś przekąsić i odebrać córkę ze szkoły. Mieszkaliśmy na obrzeżach miasta, a córka nie miała nic przeciwko temu, że ojciec odwoził i odbierał ją ze szkoły.

Po wejściu do domu zacząłem szukać żony, ale nigdzie jej nie było. Wszedłem na drugie piętro i usłyszałem hałas w garderobie, zajrzałem i zobaczyłem żonę pakującą swoje ubrania i buty do pudeł.

– Znowu chcesz oddać stare ubrania na cele charytatywne? Chyba dopiero niedawno kupiliśmy ten płaszcz, masz go już dość?

– Nie – westchnęła stanowczo żona. – Odchodzę od ciebie!

– Dlaczego? – tylko o tyle mogłem zapytać.

– Wiesz, że życie z tobą jest nudne. Cały czas to samo, bez żadnych niespodzianek, wakacje dwa razy w roku i rodzinne wyjazdy. Nudne to wszystko. Chcę żyć dla samej siebie, dla własnej przyjemności!

– Co masz na myśli? Czego ci brakuje? Spełniam wszystkie twoje kaprysy, kupuję niezbędne rzeczy, masz dużo ubrań, biżuterii, własny samochód. Jak to sobie wyobrażasz? Mamy córkę, pamiętasz o niej w ogóle?

– O tym też chciałam porozmawiać, myślę, że będzie jej lepiej z tobą, a my będziemy mogły się spotykać w weekendy lub raz w miesiącu. I tak spędzacie razem większość czasu i macie wspólne rozrywki.

– Ciągle namawiamy cię na spacer do parku, na wycieczki lub na jej występy. Ty wolisz wyjść do fryzjera i do spa.

– Widzisz, jak zwykle się mnie czepiasz. Wszystko zawsze jest dla ciebie złe, zawsze mi coś zarzucasz.

– Zaskoczyłaś mnie swoją decyzją. Nie wiem, co jeszcze chcesz więcej zrobić dla twojej przyjemności. Nie interesujesz się naszą firmą, dzieckiem, domem. Szczerze mówiąc, to ja zajmuję się wszystkim, a ty żyjesz tylko swoim życiem. Dla ciebie najważniejsze są zakupy, salony piękności i spotkania z przyjaciółmi.

Nie słuchałem już tego, co żona mówiła. Automatycznie poszedłem zrobić sobie kanapkę i pomyślałem, co powiem naszej córce.

I wtedy uświadomiłem sobie, że martwię się wyłącznie o to, jak dziecko odbierze informację o odejściu matki, jak bardzo ją to zmartwi. Nie odczuwałem złości ani gniewu. Poczułem nawet ulgę.

Jeszcze przed ślubem krewni powiedzieli mi, że wybrałem dla siebie bardzo kapryśną dziewczynę. Mnie to nie obchodziło, bo łączyła nas szalona miłość, romantyczne podróże i imprezy. To się skończyło, gdy tylko urodziła się córka. Byłem bardzo zadowolony, że ją mieliśmy, ale moja żona całkowicie się zmieniła. Dziecko wcale jej nie interesowało, nie zajmowała się nią i mną też się nie przejmowała. Od 8 lat, firma, dom i dziecko były na mojej głowie. I nawet podobało mi się takie życie. Żona od kilku lat jest dla mnie i córki jak obca osoba, najwyraźniej dlatego teraz nic nie poczułem. Nawet nie zapytałem, dokąd idzie, czy ma gdzie mieszkać i czy ma kochanka. Im więcej o tym myślałem, tym bardziej żałowałem, że stało się to tak późno.

Zjadłem kanapkę, poprosiłem żonę, żeby położyła klucz pod wycieraczką. Kiedy wyszła, pojechałem po córkę do szkoły. Bałem się, jak zareaguje na wiadomość o odejściu matki, ale ku mojemu zaskoczeniu przyjęła tę wiadomość ze spokojem. Z pewnością trochę się zdenerwowała, ale mniej, niż się tego spodziewałem. Przez jakiś czas jechaliśmy w milczeniu. Myślałem o tym, co ugotować na obiad i co zrobić, aby złagodzić ból dziecka, na wieść, że matka ją rzuciła. Czy coś mogło w ogóle złagodzić ten cios? Moje myśli przerwała córka, która zaproponowała, aby kupić psa, ponieważ mama na to nie pozwalała, a teraz może go mieć. Wtedy zdałem sobie sprawę, że wszystko będzie dobrze i razem sobie poradzimy.