Dałam synom mieszkanie, sama przyjechałam zamieszkać na wsi. Dzieci mieszkały w mieszkaniu podczas nauki, a ja byłam spokojna, że chłopaki spędzają razem czas. Kiedy obaj znaleźli dziewczyny, mieszkanie zrobiło się za małe. Przyszłe synowe były po prostu nie do zniesienia.

Mam sześćdziesiąt lat i mam dwóch pięknych synów – Mateusza i Michała. Chłopaki są teraz na studiach. Starszy ma dwadzieścia lat. Urodziłam dzieci bardzo późno, więc są dla mnie najcenniejszym skarbem mojego życia.

W młodości odkładałam fundusze na przyszłość dzieci. Nie miałam męża, który niestety zmarł na raka, gdy chłopcy poszli do pierwszej klasy. Zrozumiałam, że muszę dać dzieciom szansę na przyszłość, więc postanowiłam dać im moje dwupokojowe mieszkanie w centrum miasta. Chłopcy są już dorośli, więc muszą żyć osobno. Marzyłam o planach dla nich, ale niestety nie były one przeznaczone się spełnić.

Myślałam, że dzieci najpierw skończą studia, dostaną pracę, a dopiero potem pomyślą o rodzinie, ale moi synowie romansowali, zanim nawet ukończyli studia i znaleźli już drugie połówki.

Maria, dziewczyna Mateusza, od razu mi się spodobała. Była bardzo przyjazna i pracowita, zawsze, gdy przychodzili do mnie, prosiłam o pomoc – dziewczyna nie bała się pracy. Natomiast od Olgi wieje tylko hipokryzja i chciwość. Gdy tylko dowiedziała się, że Michał ma dwupokojowe mieszkanie w mieście, natychmiast się do niego przeprowadziła. Mateuszowi nie podobało się to, że brat może mieszkać z dziewczyną w mieszkaniu, a on nie, więc zaprosił Marię do siebie.

Tak żyli we czwórkę, a po pewnym czasie Maria zaszła w ciążę. Olga również spodziewała się dziecka i wkrótce zostałam babcią dwóch wnuków. Początkowo żyli razem, tylko czasami Olga pokazywała swoje humorki. Kiedy dzieci już dorastały, dwóm rodzinom zrobiło się ciasno w mieszkaniu i zwróciły się do mnie ze skargami.

Synowe oskarżali mnie o wszystkie kłótnie. Jakbym była temu winna! Kupiłabym im kawalerkę – wszyscy byliby zadowoleni, ale skąd mam wziąć pieniądze? Nie chcę sprzedawać ani zmieniać mieszkania! Mój mąż i ja kupiliśmy ją razem, jak mogę mu to zrobić? Myślałam, że synowie będą mieszkać w mieszkaniu i rozwijać się, dopóki są młodzi, a potem sami zarobią na mieszkanie, ale nie, natychmiast założyli własne rodziny.

Po co tu jestem? Czy powinnam być odpowiedzialna za ich życie?Zrobiłam wszystko, co w mojej mocy, aby synowie myśleli o swojej przyszłości, a teraz stoję przed wyborem – czy kłócić się z dziećmi, czy sprzedać swoje rodzinne mieszkanie. A wy co zrobilibyście w takiej sytuacji?