Moja mama zachowuje się jak małe dziecko.

Od dawna mieszkam z moją matką, choć jestem już dorosła. Nie mogę pozwolić sobie na wynajęcie własnego mieszkania.

Moja mama ma trudny charakter, a kiedy przeszła na emeryturę, sytuacja jeszcze bardziej się pogorszyła. Każdego dnia mama obarcza mnie w jakiejś kwestii, a ja nie mogę z tym nic zrobić. Wczoraj miała miejsce nieprzyjemna sytuacja, jakich wiele. Tydzień temu powiedziałam mamie, że idę na randkę, a wczoraj, kiedy już zaczęłam ubierać się do wyjścia, mama powiedziała mi, żebym szybko poszła do sklepu po jabłka.

Każdego innego dnia zrobiłabym to z chęcią, ale wtedy szłam na randkę, ponieważ bycie singlem i życie z mamą przez tyle lat jest nie do zniesienia. Odmówiłam jej. Mama zaczęła błagać mnie, abym kupiła te jabłka, a ja zaproponowałam, że kupię je jutro, na co ona odpowiedziała:

– Zachowujesz się jak nie moja córka. Jeśli nie możesz zrobić tego, o co proszę, to idź, gdzie chcesz, ale zapomnij, że masz mamę!

Byłam zszokowana. Nie mogłam uwierzyć, że naprawdę tak powiedziała. Przyzwyczaiłam się już do takich sytuacji. Wzięłam głęboki wdech, podeszłam do mamy i powiedziałam:

– Mamo, rozumiem, że chcesz jabłka, ale mówiłam ci, że mam dziś randkę. Ty miałaś tatę, ja też chcę kogoś poznać. Jutro po pracy, jestem twoja przez cały dzień, możemy iść na rynek i kupić nie tylko jabłka, ale także wiele innych owoców. Zgoda?

Po tych słowach mama się uspokoiła, a ja poszłam na randkę. Życie z matką wcale nie jest takie proste.