Matka nie kupiła synowi jogurtu, bo przejada wszystkie pieniądze

Niedawno wybrałam się do pobliskiego sklepu. To był mały supermarket. Często jest tam dużo ludzi.

Poszłam do działu z nabiałem. Stojąc i wybierając coś dla siebie, zobaczyłam małego chłopca. Matka wzięła do koszyka śmietanę i nie zwracała uwagi na dziecko.

Mały próbował dosięgnąć do wyższej półki po jogurt.

Myślałam, że jego mama po prostu tego nie zauważyła. Postanowiłam pomóc chłopcu i podałam mu jogurt. Uśmiechnął się lekko.

Ale nagle podleciała ta matka. Zaczęła wygłaszać do mnie pretensje:

–Po co mu to pani dała? Kto panią prosił? Nie wtyka się nosa w nie swoje sprawy.

Wyrwała chłopakowi butelkę z rąk, wrzuciła do lodówki i popchnęła chłopaka, żeby ruszył do przodu.

Chłopiec zrobił kilka kroków i się rozpłakał:

– Mamo, proszę, tylko jeden jogurt. Tak bardzo chcę. Kup mi!

Wtedy kobieta uderzyła go w tyłek, a on zasmucił się jeszcze bardziej, ale ucichł:

– Och. Wszystkie pieniądze wydaję na jedzenie. Wszystko przejadasz i nic nie doceniasz. Jeszcze histerię urządzasz przy ludziach. Marsz do domu. Albo cię tutaj zostawię.

Dziecko ze spuszczoną głową i rozczarowane całym światem poszło za matką w kierunku kasy. 

A mi zrobiło się go tak żal. Po co rodzić dziecko „bo wszyscy rodzą”. Dorośnie jako osoba zła na cały świat. To jest okropne.

Wzięłam tę butelkę jogurtu i pospieszyłam do kasy. Udało mi się ich dogonić przed sklepem. Dałam dziecku jogurt i zobaczyłam w jego oczach wiarę w cuda. Zaskoczonej matce powiedziałam:

– Wie pani, nie każdy na tym świecie ma to, co pani. Niech pani doceni swojego syna!

Nie czekałam na podziękowania ani żadną odpowiedź. Po prostu poszłam.

I faktycznie mam wielką nadzieję, że ta kobieta wyciągnie wnioski. I na świecie będzie o jedno szczęśliwe dziecko więcej.