Connect with us

Dzieci

Pomoc i wsparcie dla siostry

W weekend razem z mężem odwiedziliśmy rodziców na wsi, dali przez nas jedzenie i jakieś rzeczy dla mojej młodszej siostry, więc umówiłam się z nią, że do niej zajrzę.

Lidka jest ode mnie o osiem lat młodsza. Niedawno wyszła za mąż i urodziła synka, Jasia. Jak wszystkie młode mamy, nie ma na nic czasu, więc staram się jej pomagać, jeżeli tylko mam okazję. Jednak nie widujemy się bardzo często. Mieszkamy po przeciwnych stronach miasta, ja dużo pracuję, wyjeżdżam w delegacje, no i jeszcze mam moich dwóch łobuzów.

Lidka otworzyła mi drzwi po cichutku, bo dziecko spało, ale zadzwonił mój telefon i mały się obudził. Widziałam, że siostra się zdenerwowała.

Nie zapomnij dobrze umyć rąk, – przypomniała mi.

– Z tego, co mi przywiozłaś, nic nie mogę jeść. Naprawdę tak trudno to zapamiętać? – westchnęła moja siostra.

– Jeżeli chcesz herbatę, to nastaw, proszę, czajnik, – powiedziała, trzymając dziecko na rękach.

– Na ręce ci go nie dam, bo znowu będzie płakał. Przekaż mamie, żeby nie kupowała plastikowych zabawek, tylko drewniane.

Już myślałam, że nakrzyczę na moją siostrę. Nic w tym złego, że Jaś będzie miał plastikową zabawkę, łatwo się myje, może jednak maluch zainteresuje się ciotką i tym razem nie będzie płakał, ręce umyłam dwa razy, a herbaty nie chcę.

A potem przypomniałam sobie, jaką ja sama była matką, zwłaszcza ze swoim pierwszym synem. Przed chrztem w ogóle nikogo nie wpuszczałam do mieszkania, wygotowywałam zabawki, myłam podłogę dwa razy dziennie, nie miałam na nic czasu. A gdy zaczęły mu się wyrzynać ząbki, nienawidziłam całego świata.

– A może wezmę Jasia na spacer?

Lidka się zgodziła. Szybko nakarmiła i ubrała synka, po czym przypomniała mi siedem razy, żebym w razie czego dzwoniła. Mój siostrzeniec zachowywał się jak prawdziwy mężczyzna. Spał dwie godziny, więc udało mi się pójść do sklepu i po świeże warzywa na bazar. Kiedy wróciliśmy ze spaceru, moja siostra poszła przebrać synka, a ja do kuchni. Szybko umyłam naczynia, ugotowałam mięso i warzywa w parowarze. Zauważyłam jednak, że moją siostrę coś martwi.

– Tak się boję, czy z Jasiem wszystko będzie dobrze. Przeglądam dużo forów w internecie, oglądam różne programy, czytam książki. No i nie wiem, w tym tygodniu powinien już siedzieć, a nie siedzi. Zaczęłam mu dawać brokuły i cukinię, ale on nie chce ich jeść. W nocy biorę go do nas do łóżka, a nie wolno. No i pieluchy, mówią, że nie są dobre dla chłopców, ale ja nie potrafię się bez nich obejść.

Zapewniłam siostrę, że jest cudowną matką i ma wspaniałego synka, że nie ma się o co martwić i zaczęłam się zbierać do domu. Cieszę się, że udało mi się uspokoić Lidkę i trochę jej pomóc.

Click to comment

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

siedemnaście + dwanaście =

Trending