Moja córka nie zdaje sobie sprawy z tego, że się o nią martwię.

Wczoraj odwiedziłam moją córkę. To nasza rodzinna tradycja, że w każdy weekend odwiedzam moje dzieci. Oprócz tego czasami proszą mnie o opiekę nad wnuczką lub zapraszają mnie do siebie na herbatę i pogaduszki. Podczas wizyty, moja córka musiała na chwilę wyjść do pracy. Postanowiłam sprawdzić, czy w jej mieszkaniu wszystko jest w porządku.

Wchodząc do łazienki, żeby umyć ręce, zauważyłam, że umywalka nie była już dawno myta. Wiedziałam, że moja córka jest bardzo zajęta, więc postanowiłem jej pomóc. Nie był to dla mnie żaden problem, żeby pomóc jej w porządkach.

Wzięłam środek do mycia zlewów, szmatkę i zaczęłam mycie. Wystarczyło zaledwie kilka minut, żeby umywalka zabłysnęła. Pomyślałam, że moja córka ucieszy się z pomocy i będzie mi wdzięczna. Kiedy Iwona wróciła z pracy i zobaczyła czysty zlew, nie była zadowolona. Powiedziała, że nie chce, żebym sprzątała w jej domu, ponieważ jest w stanie zrobić to sama.

Córka powiedziała mi, że zrobiłam to bez jej pozwolenia. Poczułam się nieswojo. Po cichu złożyłam rzeczy do sprzątania i poszłam do domu bez pożegnania.

Nadal nie rozumiem, co zrobiłam źle. Wręcz przeciwnie, chciałam pomóc najlepiej, jak potrafię. Czy jestem złą matką, bo wtrącam się w życie moich dzieci? Nadal nie mogę zrozumieć reakcji mojej córki. Myślę jednak, że takie problemy nie są w życiu najważniejsze.