Moja teściowa stwarza pozory miłej osoby, jednocześnie chcąc mnie zdyskredytować przy wszystkich.

Mam syna Jacka, który skończył 11 lat. Z mężem mamy świetne relacje, w przeciwieństwie do moich relacji z jego matką. Maria Nowak od pierwszego dnia naszej znajomości nie darzyła mnie nawet sympatią. Miała nadzieję, że Jan poślubi córkę swojego współpracownika. Moja teściowa robiła wszystko, aby zeswatać ich ze sobą.

Kiedy dowiedziała się, że bierzemy ślub, robiła wszystko aby temu zapobiec ale jej wysiłki okazały się nieskuteczne. Mój mąż jest niezależnym, pewnym siebie mężczyzną.  Kocha swoją mamę, ale nie pozwala jej ingerować w nasze życie.

Pomimo tego, że teściowa źle mnie traktowała, uwielbiała naszego syna i swojego jedynego wnuka. Wykorzystywała go i przedstawiała mnie dziecku w bardzo niekorzystnym świetle. Od najmłodszych lat wmawiała mu, że nie mam dla niego czasu oraz, że oszczędzam na nim nie kupując mu zabawek. Te manipulacje nie miały końca.

Teściowa uwielbiała kupować wnukowi ubrania, o które nikt jej nie prosił, a wszystkim krewnym opowiadała, że ubiera Jacka. Mój syn nie lubił tych ubrań i nie chciał ich nosić pomimo usilnej namowy babci.

Kiedy syn odwiedzał babcię, ta próbowała go karmić pomimo tego, że nie był głodny. Potem wkładała żywność do toreb i z nimi wysyłała moje dziecko do domu. Opowiadała wszystkim, że wnuk jest niedożywiony i gdyby nie ona, dziecko chodziłoby głodne. Moi krewni wierzyli w każde słowo teściowej, dopóki nie dowiedzieli się prawdy. Współczuli, że Pani Maria ma złą synową i że jej syn nie jest ze mną szczęśliwy.

Kiedy mój syn odmówił przyjęcia prezentu od mojej teściowej, oskarżyła mnie o nastawianie dziecka przeciwko niej. Jacek z biegiem lat sam zaczął rozumieć przebiegłe manipulacje babci.

Nie rozumiem, dlaczego moja teściowa tak bardzo mnie nie lubiła i czego właściwie ode mnie oczekiwała.