Historie
Dzieci córki kocha bardziej niż dzieci syna

Wcześniej nie rozumiałam, dlaczego moja mama była obrażona na swoją teściową. Starałam się ją trochę wspierać, chociaż prawie się z nią nie widywałam.
Rodzice, mój młodszy brat i ja mieszkamy osobno, a siostra mojego ojca i jej rodzina mieszkają z matką mojego taty. Moja babcia, której prawie nigdy nie widziałam, ma na imię Danuta. Nigdy nie była blisko ze mną i moim bratem, rzadko przychodziła, a my też niezbyt często ją odwiedzaliśmy. Natomiast dzieciom swojej córki babcia dawała wszystko: troskę, miłość, uwagę. Spacerowała z nimi, zabierała na pizzę, chodzili razem do parku, a my zawsze byliśmy jej obojętni.
Pewnego dnia moja mama musiała iść na egzamin, a mój brat był wtedy bardzo mały. Między nami jest 5 lat różnicy, więc ja nie mogłam z nim zostać, bo też byłam jeszcze za mała. Mama zadzwoniła do babci Danusi i poprosiła ją, żeby posiedziała z Irkiem. Akurat zasnął i mama nie mogła go ze sobą zabrać. Na tę prośbę babcia odpowiedziała: „Przyprowadź go, to na niego zerknę”. Nie obchodziło jej to, że dziecko śpi, że trzeba je ubrać, włożyć do wózka, przywieźć – myślała tylko o tym, żeby jej było wygodnie.
Babcia Danusia wobec mnie też jest zupełnie obojętna. Kiedy kończyłam szkołę, nie pytała o mnie, tylko o moją koleżankę z klasy, a równocześnie jej sąsiadkę, Agatę. To pokazuje, że ja jej nigdy nie interesowałam.
Kiedy matka mojego taty przychodzi na urodziny, po prostu daje nam pieniądze. Nie chce zawracać sobie głowy prezentami dla wnuków. A cóż to za prezent – pieniądze? Wyda się je i już, nic po nich nie zostanie.
Taki schemat urodzinowy obowiązywał tylko u mnie i mojego brata. Z dziećmi swojej córki zawsze chodziła do sklepu i kupowała im to, czego chcieli. Na tym polega cała różnica. Chcesz zestaw samochodzików? Bierzemy. Chcesz wielką lalkę? Proszę. Chcesz garaż na samochody? Weźmy dwa.
Moja kuzynka uwielbia sushi, na które babcia Danusia zawsze chętnie zabiera swoją ukochaną wnuczkę za każdym razem, kiedy ma na to ochotę. A do nas przychodzi raz w roku i przynosi banany. Taka jest różnica między stosunkiem babci Danusi do nas i do dzieci mojej ciotki.
Teraz rozumiem mamę i jej stosunek do teściowej. Jasne jest, dlaczego nie jest zbytnio szczęśliwa, kiedy babcia Danusia dzwoni i mówi, że do nas przyjdzie. Zawsze kończy się to tym, że opowiada o tym, dokąd pojechała z wnukami na weekend i co tam ciekawego widzieli.
Czy znacie podobne historie o tym, jak w różny sposób babcie traktują swoje wnuki?

-
Historie2 lata ago
Chłopak w autobusie dał lekcję matce z synem
-
Rodzina1 rok ago
Mam 64 lata, rok temu wróciłam z pracy we Włoszech i stwierdziłam, że mam dość. Byłam tam przez 12 lat, w tym czasie kupiłam mieszkania i córce, i synowi, a w swoim domu na wsi przeprowadziłam porządny remont. Wydawałoby się, że niczego mi już nie trzeba – tylko cieszyć się życiem, ale jest coś, co nie pozwala mi na pełną radość.
-
Rodzina2 lata ago
Córce kupili mieszkanie, a syn dostał działkę
-
Życie1 rok ago
Teściowa wyrzuciła nas z domu, a 15 lat później przyszła do wnuczki