Zakazy dla uczniów w szkołach radzieckich.

Wielu z nas wspomina czasy radzieckie, niskie ceny artykułów i dużą liczbę miejsc pracy, co pozwalało na to, że każdy bez problemów mógł pracować i zarabiać. Te dobre wspomnienia nie dotyczą jednak ograniczeń, które dotyczyły wszystkich uczniów.

Podam kilka przykładów:

Długie włosy:

Teraz każdy nosi taką fryzurę, jaka mu się tylko podoba. Czasem trudno jest rozróżnić, kto idzie przed nami, chłopak czy dziewczyna. Wcześniej obowiązywały określone zasady. Młodzież, nie mogła wzorować się na modzie amerykańskiej i nosić długich włosów. Chłopcy musieli mieć schludne, krótko przycięte włosy. W przeciwnym razie byli wysyłani do fryzjera.

Krótkie spódniczki:

Obecna moda toleruje każdą długość spódniczek. Wcześniej, każda uczennica musiała się dostosować do zasady, jaka panowała w szkole, tzn. spódnica musiała sięgać dziesięć centymetrów od kolan, nie mogła być krótsza. Surowi nauczyciele mierzyli długość spódnic, a w razie niezgodności, dziewczyna odsyłana była do domu.

Teczka na książki:

Dzisiaj młodzież używa nowoczesnych, wygodnych plecaków. Wcześniej uczniowie musieli nosić teczkę-aktówkę, która była niewygodna, bo nosiło się ją za ucho, w ręce. Zimą zwykle służyła do zjeżdżania z górki na śniegu. Podczas tej zabawy, trzeba było wcześniej wyciągnąć kałamarze, aby atramentem nie pobrudzić książek. Jak dobrze, że dziś używamy długopisów.

Dżinsy:

Jednym z najmodniejszych elementów garderoby, były dżinsy. Każdy, kto posiadał ten rzadki strój, chciał się nim pochwalić w szkole. Niestety, noszenie tego rodzaju spodni było zabronione. Wszyscy uczniowie musieli nosić takie same mundurki. Wyjątek był dopuszczalny tylko w dniu urodzin, ale z uwagi na brak dżinsów w sprzedaży, były to pojedyncze przypadki. Czy wyobrażasz sobie dziś, swoje życie bez dżinsów?

Makijaż:

Kolejną tragedią dla dziewczyn był zakaz makijażu. Gdy któraś z dziewczyn pojawiła się w szkole pomalowana, natychmiast musiała zmyć makijaż. Zakazany był nie tylko makijaż, ale również odbiegająca od normy fryzura.

Religia:

Zakazy przedstawione w poprzednich punktach, były nie do przyjęcia przez ówczesne społeczeństwo. Największym jednak zakazem było wyznanie. Wszystkie instytucje były świeckie i przejawy jakiejkolwiek religijności były natychmiast tłumione. Zakazane było obchodzenie świąt religijnych i używanie atrybutów np. noszenie krzyżyków. Osoby, które oficjalnie afiszowały się ze swoją wiarą, nie mogły zajmować wysokich stanowisk państwowych.