Siostra nie pomogła w remoncie domu rodziców, ale chciałaby z niego korzystać – i co jeszcze?!

Mam na imię Maciek, moja żona i ja mamy dużą i szczęśliwą rodzinę. Doczekaliśmy się trojga dzieci, dwóch starszych synów i młodszej córeczki. Mam też starszą siostrę, kilka lat temu straciliśmy rodziców, najpierw odeszła moja mama, a potem ojciec z żalu odszedł za nią. Bez nich jest nam bardzo trudno, ale musimy pamiętać, że mamy dzieci, więc nie możemy sobie pozwolić na to, żeby popaść w depresję. Moja siostra też ma troje dzieci, ale wszystkie to dziewczynki.

Rodzice przekazali nam w spadku swój duży dom, który wybudowali już dawno temu. Żeby dało się w nim mieszkać, trzeba było zrobić ogromny, właściwie generalny remont. Zaproponowałem mojej siostrze, żebyśmy zostawili sobie ten dom jako takie miejsce, w którym moglibyśmy spędzać wakacje i święta, i żebyśmy go wspólnie wyremontowali. W końcu oboje mamy mieszkania w mieście, a żadne z nas nie chciałoby się wyprowadzać na wieś. Siostra się zgodziła, a ja uznałem, że mamy umowę i wszystko będzie załatwione jak trzeba.

Ale jak tylko przestaliśmy rozmawiać o remoncie, tylko trzeba było w końcu coś zrobić, moja siostra i jej rodzina zaczęli gdzieś nagle znikać i wymyślać różne wymówki. Nic nie płacili, przyjechali może ze dwa razy, a potem siostra przestała zupełnie odbierać ode mnie telefony i nie przyjeżdżała, żeby pomóc.

Sprawa była jasna. Z żoną i dziećmi wszystko zrobiliśmy sami, udało nam się skończyć remont w dwa miesiące wakacji. Oczywiście, to ja za wszystko zapłaciłem – zatrudniłem robotników, kupiłem meble, materiały. Co tylko się dało, robiliśmy sami, a pracy było dużo. Ale gdybyście teraz zobaczyli ten dom, efekt wart był wysiłku! Piękny i na zewnątrz, i w środku!

Ale potem już było mniej pozytywów. W następnym tygodniu, po zakończeniu remontu, moja siostra przyjeżdża sobie do domu rodziców z rodziną i grupką gości na grilla. Nie wytrzymałem, bo nawet nie zadzwoniła, żeby dowiedzieć się, jak idzie remont, ale jakoś od razu wiedziała, jak się skończył! Wyrzuciłem ją razem z jej gośćmi i ich mięsem na grilla.

Następnego dnia zadzwoniła do mnie z pretensjami, że to jest też jej dom, bo to spadek po rodzicach. Odpowiedziałem, że oddam jej połowę spadku w pieniądzach, ale nie będzie miała prawa do domu, każdy sąd będzie po mojej stronie. Nie dałem jej wyboru. Uważam, że mam rację, bo tak się nie robi. Najlepiej jest w niczym nie pomagać, a potem przyjść na gotowe!