„A kto zaopiekuje się Mateuszkiem?”

Mam na imię Ola. Kiedy miałam 16 lat, moja mama urodziła mi braciszka. Mam jeszcze starszego, 30-letniego brata, który ma swoją rodzinę. Maluszek ma na imię Mateusz – tak jak chciałam. Zgadnijcie, kto cały czas zajmował się dzieckiem? Oczywiście, ja!

Mam 30 lat. Od 7 lat jestem mężatką i wraz z mężem mieszkamy u rodziców. Nie mam własnych dzieci, gdyż tę decyzję odkładałam na później, gdy Mateusz podrośnie. Uważałam, że wtedy będzie łatwiej, chociaż wiedziałam, że dla brata stałam się drugą mamą.

Moja mama wciąż mnie pytała: „a kto zaopiekuje się Mateuszkiem?„

W dniu 13 urodzin brata dowiedziałem się, że Adam i ja będziemy mieli dziecko, a właściwie bliźniaki! Adam był dla mnie wsparciem, wiedział dużo o wychowywaniu dzieci i nigdy nie bał się wykonywania „kobiecych” czynności. Akceptował moją decyzję o pomocy mamie w wychowywaniu brata.

Kiedy rodzice dowiedzieli się o bliźniakach, wiedzieli, że szukamy nowego mieszkania. Kupiliśmy przestronne 4-pokojowe mieszkanie w centrum miasta, które mój mąż wyremontował samodzielnie. Przeprowadziliśmy się tam, urodziłam dzieci i żyliśmy szczęśliwie.

Tylko moja mama była smutna, że została sama. Kupiła więc mieszkanie tuż obok nas, które Adam również wyremontował. Mieszkaliśmy z mężem wraz z dziećmi: Anią i Olkiem, a moja mama z Mateuszem.

Taka sytuacja jak moja jest możliwa, kiedy poświęcamy się dla rodziny. Wszystko, co od siebie dajesz, prędzej czy później do ciebie wróci.