Connect with us

Dzieci

Przez moją małą córeczkę najadłam się wstydu w autobusie

Moja córka Antosia ma 3 latka i już całkiem dobrze mówi. Mimo, że jest jeszcze mała, to na tle innych dzieci wyróżnia się dosyć wymagającym charakterem.

Pewnego dnia jechałyśmy autobusem do domu. Wracałyśmy od babci i Antosia jak zwykle zaczęła mnie wypytywać o różne rzeczy. Oczywiście, cała uwaga pasażerów była skupiona na naszym dialogu.

W pewnym momencie moja córka mówi: „Mamo, dlaczego babcia mi nic nie kupiła? Prosiłam ją o prezent. Już do niej nie pojedziemy więcej w gości!”

Byłam zaskoczona taką reakcją mojej córki. Wszyscy w autobusie spojrzeli na mnie z potępieniem, a niektóre kobiety w zaawansowanym wieku z wyrzutem pokręciły głowami.

Zaczęłam tłumaczyć córce, że babcia daje prezenty tylko przy jakichś okazjach. Ale Antosia nie chciała tego słuchać. Powiedziała, że ​​nie odwiedzi już babci i że jej nie kocha.

Dalej próbowałam wytłumaczyć dziecku, że nikt nie będzie jej dawał za każdym razem prezentów, ale ona jeszcze bardziej się rozzłościła i powtórzyła, że ​​nie kocha swojej babci.

Było mi bardzo wstyd za córkę. Ale nagle do naszej rozmowy wtrąciła się kobieta po siedemdziesiątce:

– Kochana, zacznij ją wychowywać, dopóki nie jest za późno. A ciebie też nikt nie będzie kochał, jeżeli tylko czekasz na prezenty!

Tego jednak było za wiele i odpowiedziałam, że to nie jej sprawa i niech udziela rad swoim dzieciom, jeżeli jakieś ma.

Mimo to było mi tak bardzo wstyd, że nawet wysiadłam przystanek wcześniej, bo nie mogłam znieść ciężkich spojrzeń pasażerów.

Click to comment

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

cztery × 2 =

Trending