Od razu zauważyłam, że moja siostra jakoś niewyraźnie wygląda

Zazdrościłam mojej siostrze bliźniaczce, że jej jakoś wszystko przychodzi łatwiej niż mnie. Bogaty mąż, biznesmen. Do tego bardzo przystojny. Żyją dostatnio, w nowym budownictwie, mają piękne mieszkanie. Na urlop latają za granicę. Julka ma wszystko, czego tylko można chcieć: futra, biżuterię, garderobę z markowymi ciuchami. A na urodziny jej mąż Emil podarował jej samochód. Niedawno Julka urodziła córkę i w prezencie od męża dostała pierścionek z brylantem.

A moje życie potoczyło się zupełnie inaczej. Wyszłam za mąż za kolegę z klasy, Piotrka. To miły, pracowity facet. Ale zupełnie brak mu inicjatywy. Odkąd osiem lat temu dostał pracę jako ochroniarz, to do tej pory nic się nie zmieniło. Mówi, że wszystko mu odpowiada. Ale mi jednak nie wszystko.

Mamy dwoje dzieci – Marcel ma siedem lat, a Leon cztery. Dzieci ciągle potrzebują nowych ubrań, ale nie ma na to pieniędzy, bo oszczędzamy na własne mieszkanie. Teraz mieszkamy w bloku z wielkiej płyty razem z rodzicami Piotrka. Czasem tak mnie już męczy ta bieda, że ​​nie wiem, co robić – mam stary telefon, używane ubrania, o paznokciach nawet nie wspomnę. Czasami nawet myślałam, żeby się rozwieść i znaleźć sobie lepszego męża, ale po dzisiejszej rozmowie z siostrą zmieniłam zdanie.

No więc pojechałam do Julki, żeby pożyczyć od niej pieniądze. U Leona w przedszkolu jest występ, a dziecko nie ma odpowiedniego ubrania. Mąż dostanie pensję dopiero za dwa tygodnie, a wszystkie pieniądze poszły na ratę za pralkę, bo stara zepsuła się w najmniej odpowiednim momencie.

Od razu zauważyłam, że moja siostra jakoś niewyraźnie wygląda. Pytam, co się stało.

– A co się mogło stać? – Julka otarła łzy. – Znów to samo.

– Czyli co? – Nie zrozumiałam.

– Emil nie nocował w domu.

– Jak to możliwe?! – Aż się złapałam za serce. – Wiesz, gdzie był?

– Oczywiście, że wiem, – siostra uśmiechnęła się smutno. – U niej.

– U kogo? – Spojrzałam na Julkę i nie mogłam zrozumieć, dlaczego tak spokojnie mówi o takich rzeczach.

– U swojej kochanki. – Siostra podparła twarz dłonią. – Już mi obiecał, że między nimi wszystko skończone, ale najwidoczniej nie. Jestem taka zmęczona. – Julka zaczęła płakać. – To trwa od dwóch lat. Ciągle do niego dzwoni, a on się zrywa na równe nogi i leci do niej. Ta kobieta go zaczarowała, nie ma innej opcji.

– Dlaczego ciągle z nim mieszkasz? – Nie mogłam zrozumieć. – Musisz uciekać od takiego człowieka! Zdrady się nie wybacza. Zrobił to raz, to będzie dalej oszukiwał. Nie można tego tolerować! Czy ty mnie słyszysz?!

– A co mam zrobić?! – Krzyknęła siostra. – Utrzymuje mnie i moje dziecko, a gdy czuje się winny, daje mi o wiele więcej pieniędzy. Jeżeli go zostawię, będę żyła w biedzie, tak jak ty!

– Ale mój mąż jest chociaż wierny! – Powiedziałam i wyszłam. – A z naszymi problemami sami sobie jakoś poradzimy.

Zostawiłam siostrę w jej pięknym mieszkaniu i w myślach podziękowałam, że mam taką wspaniałą rodzinę. Ze wszystkim innym sobie poradzimy. Razem.