Ochroniarz nie słuchał dzieci, które chciały pomóc kociętom

Kilka dni temu przydarzyła mi się bardzo ciekawa przygoda. Wracałem z pracy wcześniej niż zwykle, bo następnego dnia było święto, więc skończyliśmy trochę wcześniej. Oczywiście byłem bardzo zadowolony, ​​więc pomyślałem, że po drodze zajdę do sklepu po coś do kawy.

Supermarket, do którego miałem zamiar iść, znajduje się niedaleko opuszczonej fabryki odzieżowej. Nie wiem, jak długo tak tam stoi, ale już od dawna. Nikt tam nie chodzi, bo budynek jest stary. Gdzieś przy wejściu jest nawet strażnik, żeby ludzie się nie kręcili, ale nastolatkom, którzy nie mają gdzie pić i palić, i tak jakoś udaje się tam dostać. Prawie za każdym razem, gdy przechodzę obok starej fabryki, widzę, jak ochroniarz krzyczy na kogoś i grozi, że zadzwoni na policję.

Ten przypadek nie był wyjątkiem. Jednak tym razem sytuacja naprawdę mnie zainteresowała, bo kiedy szedłem koło opuszczonej fabryki, zobaczyłem, jak strażnik trzyma za uszy dwóch, jeszcze bardzo małych, chłopców. A obok płakała dziewczynka w tym samym wieku, dzieci miały jakieś 8-9 lat. Podbiegłem, żeby dowiedzieć się, w czym problem, bo było mało prawdopodobne, żeby dzieci w tym wieku już piły alkohol i paliły papierosy, pewnie poszły tam tylko posiedzieć.

Ochroniarz zaczął na mnie też krzyczeć, żebym się nie wtrącał, jednak z tego, co krzyczały dzieci, wszystko zrozumiałem. W opuszczonej fabryce zamieszkała kotka, która kilka dni temu urodziła pięć kociąt. Dzieci dowiedziały się o tym i przez te wszystkie dni zakradały się do budynku, żeby karmić zwierzęta. Chcieli zrobić dobry uczynek. Powiedziałem ochroniarzowi, że biorę na siebie pełną odpowiedzialność i poprosiłem, żeby wpuścił nas do kotki, o której podobno nic nie wiedział.

Rzeczywiście, pięć kociąt i ich matka wyglądały żałośnie. Szybko podjąłem decyzję, razem z dziećmi znalazłem jakieś pudełko, wsadziłem tam zwierzęta i zabrałem stamtąd. Dzieci poprosiły mnie, żebym na kilka dni zatrzymał koty u siebie, a ja się na to chętnie zgodziłem. A potem chłopcy i dziewczynka rozwiesili w szkole ogłoszenia, że mają kociaki do oddania w dobre ręce. Wszystkie maluchy szybko znalazły domy. A ich matkę zostawiłem u siebie.

To właściwie wszystko. Pamiętajcie, żeby pomagać dzieciom w dobrych uczynkach, bo one są naszą przyszłością.