Design
Kobieta, dzięki której mój syn stał się grzeczny.
Niedawno urodził się nam syn. Bardzo czekaliśmy na narodziny dziecka. Żona początkowo nie chciała dzieci, to ja byłem inicjatorem. Myślałem, że po urodzeniu dzieci będziemy swobodnie organizować swoje życie, realizować się w pracy i wychowywać nasze pociechy. Udało mi się nakłonić żonę, żeby urodziła i nasza rodzina powiększyła się właśnie o synka.
Ciąża mojej żony Joli przebiegała bardzo dobrze i bez powikłań. Pewnego dnia siedzieliśmy przy obiedzie w domu, Jola przygotowała pyszny makaron z kałamarnicą, a ja kupiłem wino. Wypiłem lampkę wina, a potem żona oświadczyła mi, że po urodzeniu dziecka chce zaraz wrócić do pracy i nie będzie siedziała na urlopie macierzyńskim. To był dla mnie szok, gdy to usłyszałem od żony, ale tak bardzo czekałem na narodziny syna, że byłem gotowy na wszelkie ustępstwa. Zdecydowaliśmy, że to ja pójdę na urlop.
Urodził się Adaś. Przez pierwsze pół roku żona siedziała w domu, ponieważ nie mogła jeszcze wrócić do pracy, ponieważ karmiła dziecko piersią.
Kiedy skończyła karmienie, natychmiast przerwała urlop macierzyński i wróciła do pracy. Cieszyłem się, że opiekowałem się moim synem. Był taki zabawny, bystry i inteligentny. Na początku opiekowanie się synkiem nie sprawiało mi trudności, ale kiedy Adaś zaczął chodzić, było to dla mnie prawdziwe wyzwanie. Gdy zaczął ząbkować, opiekowanie się nim było dwa razy trudniejsze.
Wraz z Jolą chcieliśmy, aby Adaś uczęszczał do przedszkola, chociaż wiedzieliśmy, że nie od razu go zaakceptuje. Tak właśnie było. Syn poszedł do przedszkola, kiedy skończył trzy lata. Dzieci w jego wieku powinny łatwo dostosować się do nowych warunków, ale nie działo się tak w przypadku naszego Adasia. Bardzo ciężko przyzwyczajał się do nauczycieli, do nowego środowiska i gdy musiał zostać sam w przedszkolu, dostawał napadów złości. Trwało to około pół roku, ale z czasem syn się przyzwyczaił.
Kiedyś samochodem wracaliśmy z przedszkola do domu. Adaś zaczął bardzo płakać i mówił, że jest głodny. W pobliżu nie było żadnego sklepu, więc postanowiłem zatrzymać się na stacji benzynowej, która była w pobliżu. Pomyślałem, że kupię synowi coś do jedzenia, a jednocześnie zatankuję samochód. Poszliśmy do sklepu, który był na stacji benzynowej. Syn zaczął biegać, krzyczeć, mówił, że nie chce nic do jedzenia, co oferował sklep. Nie wiedziałem co robić i jak uspokoić i pocieszyć dziecko. Do sklepu weszła pewna nieznajoma kobieta i powiedziała do syna:
– Chodź tu do mnie, ciocia kupi ci to, co chcesz i pojedziesz ze mną.
Ku mojemu zaskoczeniu syn w jednej chwili się uspokoił. Kobieta kupiła mu ciasteczka i odjechaliśmy ze stacji benzynowej, rozglądając się, czy nikt nie jedzie za nami.
Od tego czasu Adaś stał się spokojny, grzeczny i przestał z byle powodu marudzić, a od nieznajomych staramy się trzymać z daleka.
-
Ciekawostki1 rok ago
Przyszła synowa została u nas na noc. Rano odwiedziła nas moja siostrzenica i okazało się, że ona i narzeczona syna się znają. A następnego dnia przyjechała jego przyszła teściowa razem z córką i urządziły straszną awanturę. Z jakiegoś powodu moja siostrzenica powiedziała synowej, że ja i mój mąż nie będziemy im pomagać po ślubie i jeszcze że chcemy sprzedać samochód naszego syna. W rezultacie ślub się nie odbył
-
Ciekawostki2 lata ago
Brat przybiegł wcześnie rano, jak tylko dowiedział się, co zrobili rodzice
-
Rodzina3 lata ago
Obaj moi synowie są żonaci. Moje synowe diametralnie się od siebie różnią – jedna siedzi z telefonem na kanapie, a druga szykuje jedzenie dla wszystkich. Ilona mieszka z nami i nie chce jej się nic robić. Pewnego dnia nie mogłam się powstrzymać i ją zawstydziłam, mówiąc, że u niej zawsze jest brudno. Teraz nikt w domu ze mną nie rozmawia
-
Historie2 lata ago
„To u was można brać prysznic dłużej niż 30 minut?” – usłyszałam od koleżanki, która mieszka w Niemczech