„Jestem pewien, że chciałaś to ukraść!”, krzyknął na mnie ochroniarz w galerii handlowej

Miałam taki przypadek z ochroniarzem w centrum handlowym, na długo zapamiętam tę sytuację. Ten człowiek chodził za mną, gdzie tylko mógł. Było mi nawet trochę głupio, czułam się, jakby mnie dosłownie prześladował. Bezpiecznie mogłam się tylko poczuć, przepraszam, ale w toalecie.

Już mówię, jak to było. Dosyć wcześnie rano postanowiłam pójść do galerii pochodzić po sklepach, a przy okazji kupić coś do jedzenia. Przy kasie spotkałam koleżankę. Okazało się, że ona też idzie do sklepu z ciuchami, więc poszłyśmy razem.

Zapytała mnie: „Co będziesz brała?”

Mówię jej: „Jeszcze nie wiem, odłożyłam sobie trochę pieniędzy, zobaczę”.

Wtedy ona zauważyła jedną sukienkę i chciała ją przymierzyć.

Więc mówię: „Idź, przymierz, ja tu poczekam”.

Sukienka pasowała idealnie i ją kupiła.

Ja zobaczyłam cudowny ciepły sweter.

Później do drzwi tego sklepu podszedł ochroniarz i uważnie nas obserwował. Jakoś się tym zdenerwowałam i zacząłem często się na niego oglądać.

Myśląc, że chcę ukraść ten sweter, podszedł do mnie i zaczął mnie atakować:

– Co, nie masz przy sobie pieniędzy? Postanowiłaś coś sobie tutaj ukraść?

Wtedy podeszła do nas moja przyjaciółka:

– Przepraszam, ale ona nie kradnie, chce tylko przymierzyć sweter.

– Nikt cię nie pytał! Jestem pewien, że jest złodziejką! – krzyknął mężczyzna.

– Możemy sprawdzić na kamerach, żeby się przekonać, kto ma rację. Bo mnie się wydaje, że pan po prostu nie ma co robić i dlatego nas pan obserwuje, – mówiła dalej moja przyjaciółka.

– To moja praca! Mam do tego prawo! – znowu krzyknął ochroniarz.

W tym momencie podszedł do nas menedżer centrum handlowego i siłą odciągnął tego szaleńca.

Następnie przeprosił nas, a wcześniej porozmawiał z tamtym mężczyzną:

– Przepraszam za te utrudnienia. Ta osoba już tu nie będzie pracować, od dawna zresztą jest na emeryturze.

Gdy wychodziłyśmy z centrum handlowego, ochroniarz znowu do nas podszedł i osobiście mnie przeprosił.

Nadal nie rozumiem, po co zatrudniać takich ludzi. Uważam, że to powinni być młodzi mężczyźni po trzydziestce, którzy mają wszystko w porządku z głową.