Connect with us

Wskazówki

10 zasad świadomego rodzicielstwa

  1. Dziecko jest osobowośią. Od urodzenia. Jeśli o tym zapominasz, wychowujesz go tak, jakby było stworzeniem bez własnej woli nie posiadającym własnego zdania.
  2. Wychowanie nie polega na ukształtowaniu wygodnej nam osoby, która nie będzie ci przeszkadzać. To jest ukierunkowanie osobowości, aby stała się zwarta i szczęśliwa.
  3. Rodzice są pierwszymi ludźmi, którzy kaleczą dzieci. Jeśli twoje dziecko jest „jakieś nie takie, nie poprawne”, agresywne, niegrzeczne, nieodpowiedzialne, histeryczne – oznacza to, że takim go wychowali jego rodzice.
  4. Dzieci uczą się nie na słowach, ale na przykładzie rodziców. Wychowanie dziecka powinno zaczynać się od wychowania samego siebie, od własnego rozwoju.
  5. Krzyk jest nie do przyjęcia – jest upokorzeniem osobowości dziecka. Nie zawsze można się powstrzymać – wszyscy jesteśmy ludźmi i doświadczamy emocji, których nie jesteśmy w stanie kontrolować. Nakrzyczałaś, zrobiłaś histerię – przeproś. Zrobiłabyś tak, gdyby przed tobą była osoba dorosła. A przed tobą właśnie jest przyszły dorosły. Należy o tym pamiętać.
  6. Dziecko nie powinno spełniać oczekiwań rodziców. Nie jest ci nic winne za to, że go urodziłaś. I jest takie, na jakiego jego rodzice ukształtowali swoim przykładem. Nie można go winić o nic.
  7. Dziecko to całkowita odpowiedzialność. Życie nigdy nie będzie takie samo. Ponieważ każdym swoim działaniem i zachowaniem kształtujesz przyszłego człowieka, pokazujesz mu przykład życia.
  8. Nie możesz kontrolować wszystkiego. Wystąpią sytuacje niespodziewane. Dlatego twoim zadaniem jest nauczyć go (i znów na podstawie własnego przykładu), jak sobie z tym poradzić. Kara może być, ale nie jako tłumienie i agresja, ale jako naturalna konsekwencja błędnego działania dziecka. Bez krzyków, agresji i napadów złości.
  9. Rodzice są odpowiedzialni za wszystko. Nie chce się tego przyznać, bo okazuje się, że rodzice są winni błędów dziecka. Ale żyć w błędzie znaczy nadal przekręcać zepsute koła zębate.
  10. Nie istnieją idealni rodzice. To trzeba zrozumieć. I będą popełniane błędy. Najważniejsze jest, aby uznać te błędy i uczyć się na ich podstawie. I zawsze pamiętać że dziecko jest lustrzanym odbiciem rodziców. Jeśli „jest nie takie”, to znaczy że w rodzinie występują problemy, których rodzice nie rozwiązują.

Trending