Stary ojciec zostanie z nami.

Starszy człowiek zaczął pakować swoje ubrania i sprzęt wędkarski. Oznaczało to, że gdzieś się wybiera. Teść, zawsze układał starannie swoje rzeczy, skrupulatnie planował wycieczki, ale zawsze o wyjściu z domu informował mnie lub mojego męża. Byłam zdziwiona, gdy zobaczyłam go w korytarzu, bo mieliśmy luty i była dziesiąta godzina w nocy. Próbował otworzyć drzwi wejściowe, ale nie dałam mu klucza.

– Tato, dokąd się wybierasz?

Teść coś przebąkiwał, że trzeba już pracować w ogrodzie, bo chwasty są już powyżej jego głowy.

– Tato, co ty mówisz, jaki ogród, jakie chwasty. To wszystko robiliśmy latem, a teraz jest zima.

– A teraz nie mamy lata? – wyszeptał mężczyzna.

Od jakiegoś czasu, Jacek i Maja zauważyli zmiany w zachowaniu ojca. Zapominał się, drżały mu ręce i chwilami przypominał małego, nieporadnego chłopca. Potrzebował wiele troski, wyrozumiałości, a przede wszystkim stałej opieki.

– Podjąłem trudną decyzję, ojciec jest stary, nieporadny i nie ma nikogo, kto mógłby się nim zająć. Boję się, że wyjdzie z domu i się zgubi. – powiedział Jacek żonie.

– Musimy oddać ojca do domu opieki.- cicho wyszeptał syn.

W pokoju zapanowała cisza, którą przerwała Maja.

– Tato, rozbierz się. Teraz napijemy się herbaty. A na ryby pojedziesz w maju.

Starszy człowiek nie sprzeciwił się synowej i posłusznie poszedł do kuchni.

– Nie zgadzam się z twoją decyzją, przepraszam, ale nie pozwolę ci wyrzucić ojca! Ja będę się opiekować twoim ojcem, a czy ty mi w tym pomożesz? – zdecydowanie oświadczyła Maja.

– Tak. -odpowiedział Jacek.

W ten oto sposób, w jednej minucie, zdecydowano o dalszym losie starego człowieka.