Prawie nie używam własnego laptopa.

Mieszkam z rodzicami. Dobrze się ze sobą dogadujemy i pomagamy sobie nawzajem. Pracuję, ale nie mam jeszcze swojej rodziny. Tata bardzo często wyjeżdża służbowo, dlatego często razem z mamą zostajemy sami.

Mamy świetną relację. Moja mama jest bardzo otwartą i opiekuńczą osobą. Jest dla mnie wszystkim – wsparciem i najlepszą przyjaciółką.

Dwa miesiące temu zepsuł się mój stary laptop, potrzebny był nowy. Niestety, brakowało mi na to pieniędzy, ale mama dołożyła mi brakującą kwotę.

Mama sama zaoferowała mi tą pomoc. Na początku odmówiłem tej pomocy, jednak nie znalazłem nic taniej, więc musiałem z niej skorzystać.

Mama nie miała swojego własnego laptopa, więc czasem używała mojego. Po tym, jak zapłaciła za część nowego, myślała że może korzystać z niego nawet częściej, niż ja. Nie zastanawiała się nawet nad tym, czy ja go czasem nie potrzebuje.

Czasem gdy laptop był mi potrzebny do pracy, musiałem go najpierw naładować. Po tym jak mama go używała, zawsze był rozładowany. Czasem też musiałem czekać, aż skończy korzystać z komputera.

Wiem że pomogła mi w tym zakupie, ale ja też za niego płaciłem. Nie mam nic przeciwko temu, by też używała tego laptopa, jednak wszystko z umiarem.

Porozmawiałem o tym z mamą, od tego czasu zawsze pyta, czy może skorzystać z mojego laptopa. Początkowo była na mnie obrażona, ale teraz zrozumiała swoje zachowanie. Nawet planuje zakup własnego laptopa, ja natomiast postaram się jej pomóc w tym zakupie.