Poczuł, że to jego dziecko

Tomek i Justyna byli już małżeństwem od pięciu lat, ale wciąż nie mieli dzieci. Tomek bardzo chciał mieć syna. Czekał na moment, aż Justyna zajdzie w ciążę i urodzi mu długo wyczekiwanego potomka. Postanowili podjąć kolejną próbę zapłodnienia in vitro, ale znowu się nie udało, kobieta poroniła.

Potem długo nie mogli dojść do siebie i postanowili wyjechać na urlop. Ciężka atmosfera w mieszkaniu przypominała o kolejnej porażce. I tam, za granicą, Justyna przypomniała sobie o dawnej koleżance z klasy, która pracowała w domu dziecka. Porozmawiała z mężem o tym, że może powinni adoptować dziecko.

Wrócili i zaczęli dowiadywać się wszystkiego o procedurze adopcyjnej. Przyszli też odwiedzić dom małego dziecka i właśnie wtedy Tomek zobaczył niemowlę, dziewczynkę, która trafiła tam zaledwie kilka dni wcześniej. Dziecko od razu stopiło mu serce i Tomek powiedział: „To jest moja córka”. Minął cały proces adopcji, to trwało długo, procedury, zgody, kursy, tony dokumentów.

A potem nadszedł dzień, kiedy mała Amelka trafiła do domu swoich nowych rodziców. Tomek wziął dziewczynkę na ręce i położył ją do łóżeczka. Najpierw patrzył na nią przez chwilę, zastanawiając się, jak to będzie. Czy ją zaakceptuje i czy naprawdę pokocha. Dopiero wtedy zdał sobie sprawę, że proces adopcji dobiegł końca i formalnie to już jest jego córka.

Przyszedł czas, żeby wykąpać dziecko. Tomek rozebrał niemowlę i przygotował wanienkę do kąpieli. Kiedy mała Amelka zakwiliła, mężczyzna drgnął, przytulił do siebie mocno dziecko i owinął w mięciutki ręcznik frotte. W tym momencie naprawdę poczuł, że jest tatą, a ta mała dziewczynka – jego dzieckiem.