Historie
Ordynator wyjął z szuflady pudełko czekoladek przewiązane złotą wstążką. Weronika od razu rozpoznała te cukierki
– Weroniko, podejdź za chwilę do mnie, – profesor Grzegorczyk, ordynator, wezwał do siebie pielęgniarkę z chirurgii.
– Już idę, – dziewczyna drżącymi rękami poprawiła czepek i odłożyła słuchawkę.
Czego on, ordynator, może chcieć od niej, zwykłej pielęgniarki? I skąd on w ogóle wziął jej numer? Znają się, bo zanim został ordynatorem pracowali na jednym oddziale. Karol Grzegorczyk zawsze przyjaźnił się ze wszystkimi, ale to było kiedyś. Teraz jest szefem, czego może chcieć od Werki?
– Usiądź – profesor Grzegorczyk wskazał jej krzesło. – Napijesz się kawy? Herbaty?
– Nie, dziękuję, dopiero zjadłam obiad, – dziewczyna się wyprostowała.
– Wspaniale. W takim razie czas na deser. – Ordynator wyjął z szuflady pudełko czekoladek przewiązane złotą wstążką. Weronika od razu rozpoznała te cukierki – są drogie, nie stać jej na nie. – Poczęstuj się.
Dziewczyna się nie odważyła.
– Bierz, bierz, – uśmiechnął się lekarz. – Ja nie jem słodyczy – mam wysoki cukier…
– Może je pan zanieść żonie, – dziewczyna nieśmiało spojrzała na niego.
Ale ordynator zmarszczył brwi.
– Jestem rozwiedziony, Weronika…
– Och, przepraszam, nie wiedziałam… – dziewczyna zakryła twarz dłonią.
– W porządku, nie afiszuję się z tym. Ale dobrze, że sama o tym wspomniałaś. Właśnie dlatego, że nie mam żony, zadzwoniłem po ciebie, bo potrzebuję kobiecej porady: powiedz mi, co mam dać mojej siostrze na urodziny?
– Cóż, koniecznie kwiaty. – Weronika zaczęła się zastanawiać… – I jeszcze… Co ona lubi robić?
– Gotować, – pan Grzegorczyk od razu poweselał. – Piecze różne ciasta, ciasteczka. Sama się nauczyła i chociaż bardzo smacznie piecze, to ja nie mogę jeść słodyczy – przez ten cukier…
– To może jej pan opłaci jakiś kurs cukierniczy? – zaproponowała Weronika.
– Jesteś genialna! – lekarz podbiegł do dziewczyny i ją ucałował. – Jak mogłem sam na to nie wpaść?!
Tego wieczoru dziewczyna długo nie mogła zasnąć. On ją pocałował! Czy to były zwykłe podziękowania, czy coś więcej? I dlaczego zawołał właśnie ją, przecież ordynatora otacza wiele kobiet?
Weronika jest trzydziestoletnią dziewczyną. Nie jest już bardzo młoda. Nie wyszła za mąż, bo nikt jej się nie oświadczył. Nie uważano jej za piękność, bo ma problematyczną skórę, nadwagę i cienkie włosy. Weronika nie lubi się malować i, szczerze mówiąc, nie wie jak. A mężczyźni lubią kobiety innego typu. Jednak przez te trzydzieści lat dziewczyna przyzwyczaiła się do samotności i nawet wzięła sobie kota, a on tu nagle… pocałował ją!
Następnego dnia Weronika miała wolne. Kiedy przyjechał kurier, akurat sprzątała.
– Kwiaty dla pani!
– Od kogo? – zapytała zdziwiona dziewczyna.
– Tu jest wszystko napisane, – kurier wręczył jej kartkę.
Napisano na niej bardzo starannie: „Dziękuję za dobrą radę”.
– Zapomniałbym. Jeszcze to. – Kurier wyjął pudełko czekoladek przewiązane złotą wstążką.
Weronika prawie się rozpłakała ze szczęścia.
Od tego czasu ona i profesor Grzegorczyk zaczęli się często widywać. Jedli razem obiad, a potem razem jechali do domu. Co wieczór ordynator podwoził pod sam blok pielęgniarkę z chirurgii. Weronika już się w nim zakochała, ale sama przed sobą bała się do tego przyznać…
Niedługo biorą ślub. Tak, zdarzają się takie cuda, a Kopciuszek czasami zamienia się w księżniczkę!
-
Ciekawostki1 rok ago
Przyszła synowa została u nas na noc. Rano odwiedziła nas moja siostrzenica i okazało się, że ona i narzeczona syna się znają. A następnego dnia przyjechała jego przyszła teściowa razem z córką i urządziły straszną awanturę. Z jakiegoś powodu moja siostrzenica powiedziała synowej, że ja i mój mąż nie będziemy im pomagać po ślubie i jeszcze że chcemy sprzedać samochód naszego syna. W rezultacie ślub się nie odbył
-
Ciekawostki2 lata ago
Brat przybiegł wcześnie rano, jak tylko dowiedział się, co zrobili rodzice
-
Rodzina3 lata ago
Obaj moi synowie są żonaci. Moje synowe diametralnie się od siebie różnią – jedna siedzi z telefonem na kanapie, a druga szykuje jedzenie dla wszystkich. Ilona mieszka z nami i nie chce jej się nic robić. Pewnego dnia nie mogłam się powstrzymać i ją zawstydziłam, mówiąc, że u niej zawsze jest brudno. Teraz nikt w domu ze mną nie rozmawia
-
Historie3 lata ago
„To u was można brać prysznic dłużej niż 30 minut?” – usłyszałam od koleżanki, która mieszka w Niemczech