Rodzina
Nie mogłem dłużej znosić tego, że moja żona nie pomaga w opiece nad naszym dzieckiem, więc zdecydowałem się na rozwód. A sześć miesięcy później przypomniałem sobie o mojej pierwszej szkolnej miłości
Ożeniłem się w wieku prawie trzydziestu lat, moja żona była ode mnie o pięć lat młodsza, ale taka różnica wieku nigdy nam nie przeszkadzała. Półtora roku później dowiedzieliśmy się, że jest w ciąży, byliśmy w siódmym niebie ze szczęścia.
Postanowiliśmy uczcić tę nowinę wyjazdem za granicę, z którym trochę pomogli nam moi rodzice. Świetnie się tam bawiliśmy.
Po dziewięciu miesiącach przyszła na świat nasza niecierpliwie wyczekiwana córeczka. Moja żona bardzo chciała, żeby jako nasze pierwsze dziecko urodziła się dziewczynka.
Po ślubie Ela zawsze powtarzała, że na pewno będziemy mieli córeczkę, nie ma innej możliwości. To tak, jak czasami mężczyzna chce, żeby pierwszy urodził się chłopiec, jako przedłużenie rodu. Całkowicie zgadzałem się z Elą, też chciałem mieć córkę. Imię dla córeczki wybrała żona – mieliśmy od teraz w rodzinie małą Anastazję.
Po narodzinach Nastusi zaczęły się małe problemy, które stopniowo przeradzały się w ogromne. Było nam bardzo trudno sobie z tym poradzić.
Lekarze powiedzieli, że Anastazja urodziła się całkowicie zdrowa, ale kiedy wróciliśmy do domu, od razu wystąpiły komplikacje, przez które moja córka poważnie się rozchorowała.
Musieliśmy wydawać dużo pieniędzy, żeby wyleczyć maleństwo z tego czy innego niedomagania. Szczególnie źle było ze snem. Kiedy to wszystko się zaczęło, praktycznie w ogóle nie spałem. I nie miałem żadnej pomocy. Co prawda, moja żona pomagała mi z pieniędzmi, ale nie spędzała wystarczająco dużo czasu z córką.
Naturalnie, przez całe to zamieszanie z dzieckiem często miałem zły humor, po prostu nie miałem siły udawać, że wszystko jest w porządku. Czasami wyładowywałem swoją złość na żonie.
Choć może to teraz zabrzmieć dziwnie, matka w ogóle nie dbała o swoje dziecko. Chciała po prostu wyjść na imprezę z przyjaciółmi, dobrze się bawić i wracać do domu wtedy, kiedy jej się podoba. Próbowałem z nią rozmawiać, ale nic z tego nie wyszło, wszystko sprowadzało się do wielkiej awantury. Pewnego dnia poprosiłem żonę o rozwód, a ona się zgodziła.
Myślałem, że z rozwodem pójdzie gładko i szybko, że zabiorę córkę ze sobą i się gdzieś razem przeprowadzimy. Ale nie, wszystko nie było takie proste, Ela upierała się, aby Anastazja mieszkała z nią. Nie chciałem zostawić biednego dziecka pod opieką tak nieodpowiedzialnej osoby. Musiałem walczyć, żeby córka została ze mną i udało mi się. Po przeprowadzce do nowego mieszkania często pomagali mi rodzice i przyjaciele.
Pół roku później mój najlepszy kumpel przypomniał mi o mojej pierwszej miłości ze szkolnych czasów. Niestety, wtedy nie miałem odwagi, żeby wyznać jej moje uczucia, bo myślałem, że ich nie odwzajemni.
Udało mi się jakoś skontaktować z Martą i umówiliśmy się na spotkanie. Okazało się, że ja też jej się bardzo podobałem. Po takim wyznaniu zacząłem działać. Wysyłałem jej różne prezenty, kwiaty, wreszcie poszliśmy na randkę. Pięć miesięcy później oświadczyłem się, a Marta się zgodziła.
Nie przeszkadzało jej, że mam już dziecko, wręcz przeciwnie, przyjęła Anastazję jak własną córkę. Zaczęła się o nią troszczyć i zwracać dużo większą uwagę niż Ela. Było mi znacznie łatwiej, w końcu w życiu mojej córki będzie naprawdę kochająca matka, nawet jeżeli nie rodzona.
To chyba był znak, że nie powinienem wtedy milczeć o swoich uczuciach. Sam los dał mi znać, że żyłem z niewłaściwą osobą. Teraz w naszej rodzinie wszystko będzie dobrze. Naprawiłem swój błąd i jestem bezgranicznie szczęśliwy.
-
Ciekawostki1 rok ago
Przyszła synowa została u nas na noc. Rano odwiedziła nas moja siostrzenica i okazało się, że ona i narzeczona syna się znają. A następnego dnia przyjechała jego przyszła teściowa razem z córką i urządziły straszną awanturę. Z jakiegoś powodu moja siostrzenica powiedziała synowej, że ja i mój mąż nie będziemy im pomagać po ślubie i jeszcze że chcemy sprzedać samochód naszego syna. W rezultacie ślub się nie odbył
-
Ciekawostki2 lata ago
Brat przybiegł wcześnie rano, jak tylko dowiedział się, co zrobili rodzice
-
Rodzina3 lata ago
Obaj moi synowie są żonaci. Moje synowe diametralnie się od siebie różnią – jedna siedzi z telefonem na kanapie, a druga szykuje jedzenie dla wszystkich. Ilona mieszka z nami i nie chce jej się nic robić. Pewnego dnia nie mogłam się powstrzymać i ją zawstydziłam, mówiąc, że u niej zawsze jest brudno. Teraz nikt w domu ze mną nie rozmawia
-
Historie2 lata ago
„To u was można brać prysznic dłużej niż 30 minut?” – usłyszałam od koleżanki, która mieszka w Niemczech