Mój tata poczuł drugą młodość.

Każdy ma prawo do drugiej młodości na emeryturze. Jednak we wszystkim musi być jakiś umiar! Tak się złożyło, że moja mama zmarła 5 lat temu. Tata bardzo ją kochał, po śmierci zamknął się w sobie.

Poślubiłem moją dziewczynę Roksanę i zamieszkaliśmy w moim domu rodzinnym, razem z moim ojcem. Po dwóch latach urodziło nam się dziecko, to był duży przełom również w życiu mojego taty.

Tata jakby odżył na nowo. Bardzo pomagał mi i Roksanie przy dziecku. Pomyślałem, że może dzięki temu będzie mniej smutny.

Mój tata zaczął też dbać o siebie. Chodził na siłownie, zdrowo się odżywiał. Nie było w tym oczywiście nic złego, jednak z tym wszystkim pojawiły się też kobiety. Tata nie był stary, wyglądał dobrze i miał pieniądze. Nic więc dziwnego, że miał duże zainteresowanie wśród kobiet. Nie obchodziłoby mnie to, gdyby nie zaczęło to mnie dotykać.

Tata ciągle przyprowadzał do domu kobiety. Niektóre z nich były w jego wieku, inne o wiele młodsze. Trwało to dość długo, do czasu aż nie okazało się, że jedna z kobiet ma męża. Nie wyobrażasz sobie, jaka kłótnia rozpętała się w naszym domu, gdy wpadł do niego zdradzany mąż.

Moja żona wszystko to źle znosiła. Rozmawialiśmy o wyprowadzce, jednak nie było nas na to stać. Poza tym, nie chciałem zostawiać ojca, widząc że jest w takiej sytuacji. Nasze role wyraźnie się odwróciły – teraz to ja byłem ojcem, który zabrania różnych rzeczy synowi. Czasem nawet było mi wstyd przed sąsiadami za zachowanie taty.

W pewnym momencie jednak straciłem cierpliwość. Nie byłem w stanie mieszkać w tym domu, gdzie co chwilę pojawiały się inne kobiety. Postanowiłem zapytać tatę o to, czy pomoże mi finansowo w opłaceniu czynszu. Nigdy wcześniej nie prosiłem ojca o taką pomoc, zawsze uczył mnie, bym był niezależny.  Teraz sytuacja była zupełnie inna. Wyobraźcie sobie, że mi odmówił. Powodem były inne wydatki, wydatki na swoją nową dziewczynę. Byłem zły na ojca.

Nie ma pieniędzy dla swojego syna, ale bez zastanowienia wydaje je na coraz nowsze dziewczyny. Czy to jest normalne? Nie wiem już, co mam robić w tej sytuacji.