Kto jest winny? Kierowca!

Pracuję jako kierowca podmiejskiego autobusu. Jeżdżę codziennie, bo muszę spłacać kredyt na mieszkanie. Wstaję o szóstej rano, a o siódmej rozpoczynam zmianę. Na początku było mi bardzo trudno przyzwyczaić się do takiego harmonogramu, bo bardzo lubię sobie dłużej pospać.

Jeżdżę na bardzo długiej trasie, jednej z najdłuższych. Objeżdżam prawie całe miasto i kilka sąsiednich wiosek.

Dlatego chyba jak nikt inny znam mentalność naszych mieszkańców. Szczerze mówiąc, mam już dosyć wysłuchiwania ciągłych pretensji od pasażerów.

Bez względu na wszystko – to kierowca jest zły i kierowca jest winny!

Terminal do płatności kartą nie działa, czyja to wina? Kierowcy!

Nie mam, jak wydać reszty, bo prawie każdy płaci banknotami? No cóż, to też moja wina.

Cennik jest ogólnodostępny, każdy może sobie sprawdzić cenę i przygotować odliczoną kwotę, ale po co? Kierowca zawsze powinien mieć drobne!

„Dlaczego nie wydał mi pan reszty?!!!”. Naprawdę, nie mogę ci wydać za minutę? Może dlatego, że muszę skoncentrować się na drodze, a najważniejsze jest dla mnie bezpieczeństwo pasażerów? I moje ulubione „Powinien pan”. Ludzie uwielbiają mówić mi, co powinienem, a czego nie powinienem robić.

Co zrobić, żeby ludzie zrozumieli, że kierowca autobusu nie ponosi winy za wszystkie problemy? Dlaczego cały czas muszę to znosić? Niektórzy jeszcze piszą skargi, jeżeli coś im się nie podoba. A potem co? Obcinają mi pensję, bo jestem „nieuprzejmy”.

Czasami myślę, że praca z ludźmi to nie jest moja bajka.