Kiedy odwiedził nas dwudziestoletni brat zięcia, moja córka prawie popełniła błąd.

Moja córka, Weronika, jest atrakcyjną trzydziestosiedmiolatką. Jej mąż jest starszy o pięć lat. Maję dwie, urocze córeczki. Pewnego, letniego dnia odwiedził nas brat zięcia. Tomek ma dwadzieścia lat, rzadko kontaktował się z nami, więc chłopak praktycznie nie znał naszej rodziny.

Tomek był bardzo przystojnym, młodym mężczyzną, o atletycznej sylwetce ciała. Był wysokim blondynem o niebieskich oczach i ujmującym uśmiechu. Moja córka, Weronika, była pod dużym wrażeniem szwagra. Tomek, wydawało się, nie zauważył zainteresowania ze strony córki.

Ponadto młody człowiek okazał się bardzo interesującym i inteligentnym rozmówcą. Ciągle rozmawiali o czymś z Weroniką, wychodzili razem do kina i do sklepów. Uczył ją tajemnic Internetu. Wszystko działo się w czasie, gdy jej mąż był w pracy. Jestem pewna, że moja córka zakochała się w tym młodym chłopaku i straciła głowę.

Moje przypuszczenia się potwierdziły. Gdy któregoś dnia, wróciłam wcześniej do domu i zastałam ich w ramionach, nawet mnie nie słyszeli, stracili poczucie rzeczywistości.

Byłam w szoku i wściekła na córkę, że niszczy swoje życie rodzinne. Facet był młody, głupi, bezwstydny i nie miał hamulców nawet przed żoną brata.

Zareagowałam bardzo nerwowo, robiąc im awanturę. Musiałam ratować córkę przed strasznymi błędami, które chciała popełnić. Zauroczenie odebrało jej zdrowy rozsądek. Nikomu nie powiedziałam, co widziałam. Wszyscy udawali, że nic się nie stało.

Skontaktowałam się natomiast ze swatami i zasugerowałam, że muszą natychmiast zabrać młodszego syna do domu.

Mam nadzieję, że córka z czasem mnie zrozumie i będzie wdzięczna za uratowaną rodzinę.