Dałam synowi wszystko, co mogłam, a on mnie znienawidził.

Doradźcie mi co mam zrobić, ponieważ rodzina jest na mnie obrażona z powodu moich postanowień.

Dostałam od ojca dom nad morzem. Jako dziecko często jeździłam tam z rodzicami podczas wakacji. Teraz już tam nie jeżdżę, ponieważ postanowiłam pomóc synowi: opłacić studia i kupić mu mieszkanie. Wraz z mężem postanowiliśmy wynająć ten dom wczasowiczom. Chętnych do wynajęcia było wielu, ponieważ miejscowość jest piękna, z okna rozciąga się widok na morze, a warunki mieszkaniowe są idealne. Za wynajem domu dostawaliśmy niemałe pieniądze, które oszczędzaliśmy z myślą o przyszłości Marka.

Syn studiował w stolicy i tam też kupiliśmy mu mieszkanie, wiedząc, że w dużym mieście będzie miał lepsze możliwości rozwoju. Oprócz tego mój syn był też właścicielem swojego własnego mieszkania, będąc jeszcze studentem.

Kontynuowaliśmy wynajem domu nad morzem. Zimą przeprowadziliśmy w nim remont, dobudowaliśmy jedno skrzydło, dzięki czemu powiększyliśmy metraż, a dom podczas sezonu mógł pomieścić sześć rodzin. Nie brakowało nam klientów, a każde zarobione w ten sposób pieniądze odkładaliśmy na wesele Marka, który niedawno przedstawił nam dziewczynę, z którą postanowił wziąć ślub. Cieszyliśmy się wraz z nim. Kupiliśmy też samochód dla syna, na który wzięliśmy kredyt, mając nadzieję, że w lecie zwrócą się nam pieniądze. Terminy pobytów w domu były zarezerwowane przez turystów na całe lato.

Pewnego dnia Marek przyszedł do mnie z prośbą. Chciał wraz z żoną spędzić miesiąc miodowy w naszym domu nad morzem, ponieważ tak wyszłoby taniej. Postawił mi jednak warunek, że przez cały miesiąc chcą tam mieszkać wyłącznie sami bez innych wczasowiczów.

Oczywiście odmówiłam. Wiedziałam, że zgadzając się na propozycję syna, stracę dochód, który miał być przeznaczony na spłatę kredytu. Nie mogłam też w ostatniej chwili odwołać rezerwacji pokoi tylko dlatego, że syn miał taką fanaberię.

Marek obraził się na mnie. Teściowie kupili młodym wczasy w Egipcie, a mój mąż zarzuca mi, że nie przyjęłam prośby syna. Czy postąpiłam słusznie? Co mam zrobić?