Zawsze znajdzie się ktoś, kto wie lepiej niż ty.

Zaprosiłam ciotkę, ale później tego żałowałam, usłyszałam od ciotki wiele informacji o wychowywaniu dzieci w mojej rodzinie.

Kiedyś moi rodzice mieszkali obok mojej ciotki Lucyny, siostry mojego ojca. Ciotka nie miała męża, samotnie wychowywała tylko córkę. Mieliśmy dobry kontakt z ciocią Lucyną, która zawsze pomagała mojej mamie. Pamiętam, jak zostawała ze mną, kiedy rodzice byli zajęci swoimi sprawami. Ciocia Lucyna zawsze była dla mnie bardzo miła.

Pracowała w szkole jako nauczycielka geografii i tego przedmiotu nauczyła mnie bardzo dobrze i zawsze dostawałam z geografii doskonałe oceny. Szczególnie lubiła mi pomagać z matematyki i tłumaczyła zawiłe zadania. Nie lubiłam tego przedmiotu, ale dzięki cioci, zrozumiałam zawiłości matematyczne. Ta kobieta zawsze była gotowa przyjść z pomocą.

Dorastałam i dalej się uczyłam. Przeniosłam się do innego miasta i wynajęłam tam mieszkanie. Na początku, kiedy zaczęłam się uczyć, rodzice pomagali mi finansowo. Doceniałam to, bo musiałam opłacić studia, mieszkanie i kupić jedzenie. Co prawda, studiując, trochę dorabiałam, ale pieniędzy i tak brakowało mi na wszystko. Byłam bardzo wdzięczna rodzicom za ich wsparcie i gdyby nie oni, nie wiem, czy dałabym radę. Poszłam do pracy, dostałam pracę jako recepcjonistka w hotelu, bo skończyłam studia na wydziale hotelarsko-gastronomicznym. Znałam też dobrze język angielski, a w hotelu ta wiedza bardzo mi się przydała. Moje wynagrodzenie i prace dorywcze były na tyle wysokie, że przestałam brać pieniądze od rodziców.

Kiedyś poznałam jednego ze stałych klientów hotelu, w którym pracowałam. Igor, nasz klient, często przyjeżdżał do naszego miasta i zatrzymywał się w hotelu, w którym pracowałam. Widziałam, że zwrócił na mnie uwagę i polubił mnie. Zaprosił mnie kilka razy na kawę i tak zaczęliśmy się spotykać. Był jednak między nami jeden duży problem, a była to odległość. Igor zdecydował, że przeprowadzi się do mojego miasta i zamieszkaliśmy razem.

Dostał tu pracę i wszystko było w porządku. Wkrótce zaszłam w ciążę i urodziłam syna Antosia. Poszłam na urlop macierzyński i teraz spędzam cały czas z dzieckiem. Byłam trochę znudzoną monotonią, więc zaprosiłam do siebie ciotkę Lucynę. Kiedy przyjechała, byłam bardzo szczęśliwa, widząc ją. Piłyśmy herbatę, upiekłam pyszne ciasto, siedziałyśmy i rozmawiałyśmy, a obok bawił się mój roczny synek. Ciotka nie mogła wytrzymać i powiedziała:

– Patrzę na twojego syna i nie wiem, jak sobie z nim radzisz. Ciągle trzymasz go na rękach i nadal karmisz piersią.

– Moja córka Sylwia, już dawno odstawiła swoje dziecko od piersi, a ty wciąż kołyszesz syna w ramionach.

Moja Sylwia zostawia włączony telewizor, włącza kreskówki dla dziecka i ma spokój.

Szczerze mówiąc, ciocia tak mnie zdenerwowała swoimi pouczeniami, że żałowałam, że zaprosiłam ją do siebie. To moje dziecko i wiem najlepiej, jak mam wychowywać własnego syna.