Życie
Przyjaciółka zaprosiła mnie do restauracji. Jadła na mój koszt
Miałam bardzo dobrą przyjaciółkę. Jednak kluczowym słowem jest tutaj „miałam”. To moja dawna koleżanka z klasy. Odkąd pamiętam, potrafiłyśmy bez przerwy rozmawiać o wszystkim.
Nigdy nie obchodziłyśmy razem urodzin ani innych świąt. Oczywiście, składałyśmy sobie życzenia, ale nie kupowałyśmy żadnych prezentów.
Jednak bardzo ją lubiłam. Zawsze mnie wspierała, wysłuchiwała wszystkich moich smutków i żali. Mogłyśmy razem plotkować na każdy temat. Postanowiłam więc tym razem dać jej coś na urodziny. Dlaczego by nie?
Wiedziałam, że uwielbia dodatki, więc dałam jej dość drogą jedwabną apaszkę. Stonowaną. Sama bym taką nosiła. Była zrobiona na zamówienie i widziałam, że bardzo jej się spodobała.
Z kolei Marta zaprosiła mnie następnego dnia do restauracji. Poszłam tam w bardzo dobrym nastroju. Myślałam, że to świetny pomysł, żebyśmy zaczęły sobie robić takie prezenty.
Poszłyśmy do dosyć drogiego, ale bardzo dobrego lokalu. Byłam tam kilka razy i zawsze wszystko było na najwyższym poziomie. Szczególnie jedzenie.
Usiadłyśmy przy stoliku. Zamówiłam sałatkę, deser i lemoniadę. Marta zaczęła zamawiać prawie wszystko, co było w menu. Pomyślałam, no dobrze, w końcu to ona zaprasza. Płaci, to niech zamawia, co chce.
Ja jej dałam prezent. A ona mnie zaprosiła.
Rozmawiałyśmy przez cały wieczór. Było bardzo miło i klimatycznie. Omówiłyśmy bardzo dużo spraw. Wieczór dobiegał końca. Marta poprosiła o rachunek. Czekałyśmy na niego jeszcze kilka minut. Nagle, kiedy kelnerka przyniosła rachunek, Marta wstała i powiedziała, że poczeka na mnie na zewnątrz.
Na początku byłem oszołomiona. Oczywiście, miałam przy sobie pieniądze. I zapłaciłam. Ale gdybym nie miała? I dlaczego to ja musiałam zapłacić? To ona zjadła 2/3 naszego zamówienia. Powinna zaproponować, że zapłaci co najmniej połowę rachunku.
Wyszłam z restauracji i powiedziałam koleżance, że się spieszę. Szybko, nie czekając na odpowiedź, poszłam, żeby nie wylać na nią całej swojej złości.
Potem nasze kontakty zrobiły się rzadsze. Tylko w ważnych sprawach dzwonimy do siebie. Nie chcę już mieć z taką osobą nic wspólnego. A wy jak myślicie? Kto popełnił błąd w tej sytuacji? I czy warto tracić przyjaciółkę z powodu takich zasad? Ja też popełniłam błąd. Nigdy więcej nie będę nikogo uszczęśliwiać na siłę i będę polegać tylko na sobie.
Spotkanie, które odmieniło nasze życie
Olek i Julia są razem od czterech lat. Dawna szalona miłość już dawno minęła i teraz najczęściej każde zajmuje się swoimi sprawami. Nawet gdy oboje są w domu, prawie ze sobą nie rozmawiają. Olek jest zmęczony po pracy i wieczorem przed pójściem spać może co najwyżej obejrzeć jakiś film, a Julia całymi dniami nie wychodzi z portali społecznościowych. „A twoja żona jest jeszcze blogerką. Powinieneś spojrzeć na jej stronę na Instagramie. Tam jest sporo ciekawych rzeczy. O tobie też”, powiedział raz do Olka jeden z jego klientów
Obaj z bratem bardzo kochaliśmy tatę. Moja mama zmarła, kiedy byliśmy mali. Tata chciał, żebyśmy żyli w dostatku. Dbał o nas i zawsze nas wspierał. Kiedy ojciec zmarł, byliśmy już dorośli. Brat nie miał gdzie mieszkać, ale ojciec swój dom zapisał na mnie.
Włodek się zestarzał. Córka obiecała, że go weźmie do siebie, ale potem powiedziała, że nie może, bo ojciec jej męża, który kupił młodym mieszkanie, jest temu przeciwny.
Odetchnąłem z ulgą, kiedy moja córka dorosła i wyszła za mąż. Przeprowadziła się do męża i nie musieliśmy się często widywać.
Zmęczona wróciłam późnym wieczorem od teściów, a tu mąż pije sobie piwo ze znajomymi. Jeden z gości mówi do mnie: „Taka z ciebie dobra gospodyni, Bożena, ale dlaczego ty i Andrzej tak źle ze sobą żyjecie?”. Nigdy nie sądziłam, że usłyszę od obcej osoby, jaką jestem złą żoną. „Skoro tak ci ze mną źle, to co tu jeszcze robisz?” – zapytałam męża, spakowałam jego rzeczy i wystawiłam je za drzwi
Po wejściu na górę po cichu otworzyłem drzwi swoim kluczem. W mieszkaniu słychać było głosy. Wszedłem do kuchni, gotowy, żeby poustawiać wszystko na właściwych miejscach
Mąż nie urządzał żadnych scen, tylko po cichu pomógł mi się spakować. Sam rozumiał, że prędzej czy później to musiało nastąpić
Krótko mówiąc, przed powrotem do domu moja kuzynka przytuliła nas na pożegnanie i jeszcze przed wylotem powiedziała, że ma dla mnie prezent, który zapomniała mi wręczyć na samym początku.
Niedawno przeprowadziliśmy się z żoną do nowego domu. Sam budynek już jest wyremontowany, ale na podwórku jest jeszcze dużo do zrobienia. Moi rodzice zaoferowali nam pomoc. Są na emeryturze, mieszkają w bloku i nie są szczególnie zajęci. Najpierw przyjeżdżali do nas w weekendy, a potem prosili, żebyśmy dali im klucze, to pod naszą nieobecność będą mogli coś porobić. Moja żona i ja już i tak nie byliśmy zadowoleni z ich pomocy, a w tym momencie nawet przez chwilę się nie zastanawialiśmy, kategorycznie odmówiliśmy
Odmówiliśmy cioci i zaproponowaliśmy, żeby zwróciła się z taką prośbą do Julii, po czym usłyszeliśmy o sobie wiele „ciekawych” rzeczy
A wczoraj zadzwoniła do mnie nasza wspólna znajoma i powiedziała, że Kasia kupiła samochód. I to całkiem niezły, wyższej klasy, nie jakiś tani. Byłam w szoku, bo kiedy ostatni raz widziałam się z bratową kilka dni wcześniej, poprosiła mnie, żebym zapłaciła za jej zamówienie w kawiarni, bo nie ma pieniędzy
Może jeszcze od własnych rodziców byłbym gotów przyjąć taką sumę pieniędzy w prezencie, ale od rodziców żony – nigdy. Oto dlaczego.
Ale potem pojawił się kolejny problem: Dawid chciał sprowadzić swoją młodą żonę do jednopokojowego mieszkania, które kupiliśmy dla obu synów
Byłam gotowa usłyszeć wszystko, ale nie to. Byłoby mi łatwiej, gdyby żona mojego brata powiedziała, że zmęczyła ją moja obecność
A wczoraj późnym wieczorem zadzwonił do mnie Łukasz i poprosił, żebym powiedziała jego mamie, że nie przyjedzie, bo niby wysłali go w pilną delegację
Ale ostatnio stała się rzecz, która Maćkowi nawet nie przyszłaby do głowy. Sebastian podszedł do niego i powiedział coś, od czego włosy zjeżyły mu się na głowie
Ostatnio zacząłem rozumieć, jak wielki błąd popełniłem
Pobraliśmy się w tajemnicy. Rodzice żony dowiedzieli się o tym dopiero później. Oczywiście byli źli, ale nie mogli nic zmienić
Rodzice Grześka zginęli w wypadku samochodowym, a on sam do końca życia miał być inwalidą. Jedyną bliską osobą dla osieroconego chłopca była jego ciotka. Aneta nie miała własnych dzieci i od serca zaopiekowała się siostrzeńcem, który był jej za to nieskończenie wdzięczny. Ale w życiu kobiety pojawił się mężczyzna. Marek uważał, że jego wybranka zmarnowała sobie młodość.
Spotkanie, które odmieniło nasze życie
Olek i Julia są razem od czterech lat. Dawna szalona miłość już dawno minęła i teraz najczęściej każde zajmuje się swoimi sprawami. Nawet gdy oboje są w domu, prawie ze sobą nie rozmawiają. Olek jest zmęczony po pracy i wieczorem przed pójściem spać może co najwyżej obejrzeć jakiś film, a Julia całymi dniami nie wychodzi z portali społecznościowych. „A twoja żona jest jeszcze blogerką. Powinieneś spojrzeć na jej stronę na Instagramie. Tam jest sporo ciekawych rzeczy. O tobie też”, powiedział raz do Olka jeden z jego klientów
Obaj z bratem bardzo kochaliśmy tatę. Moja mama zmarła, kiedy byliśmy mali. Tata chciał, żebyśmy żyli w dostatku. Dbał o nas i zawsze nas wspierał. Kiedy ojciec zmarł, byliśmy już dorośli. Brat nie miał gdzie mieszkać, ale ojciec swój dom zapisał na mnie.
Włodek się zestarzał. Córka obiecała, że go weźmie do siebie, ale potem powiedziała, że nie może, bo ojciec jej męża, który kupił młodym mieszkanie, jest temu przeciwny.
Odetchnąłem z ulgą, kiedy moja córka dorosła i wyszła za mąż. Przeprowadziła się do męża i nie musieliśmy się często widywać.
Odmówiliśmy cioci i zaproponowaliśmy, żeby zwróciła się z taką prośbą do Julii, po czym usłyszeliśmy o sobie wiele „ciekawych” rzeczy
A wczoraj zadzwoniła do mnie nasza wspólna znajoma i powiedziała, że Kasia kupiła samochód. I to całkiem niezły, wyższej klasy, nie jakiś tani. Byłam w szoku, bo kiedy ostatni raz widziałam się z bratową kilka dni wcześniej, poprosiła mnie, żebym zapłaciła za jej zamówienie w kawiarni, bo nie ma pieniędzy
Może jeszcze od własnych rodziców byłbym gotów przyjąć taką sumę pieniędzy w prezencie, ale od rodziców żony – nigdy. Oto dlaczego.
Ale potem pojawił się kolejny problem: Dawid chciał sprowadzić swoją młodą żonę do jednopokojowego mieszkania, które kupiliśmy dla obu synów
Byłam gotowa usłyszeć wszystko, ale nie to. Byłoby mi łatwiej, gdyby żona mojego brata powiedziała, że zmęczyła ją moja obecność
-
Historie2 lata agoChłopak w autobusie dał lekcję matce z synem
-
Rodzina1 rok agoMam 64 lata, rok temu wróciłam z pracy we Włoszech i stwierdziłam, że mam dość. Byłam tam przez 12 lat, w tym czasie kupiłam mieszkania i córce, i synowi, a w swoim domu na wsi przeprowadziłam porządny remont. Wydawałoby się, że niczego mi już nie trzeba – tylko cieszyć się życiem, ale jest coś, co nie pozwala mi na pełną radość.
-
Rodzina2 lata agoCórce kupili mieszkanie, a syn dostał działkę
-
Życie1 rok agoTeściowa wyrzuciła nas z domu, a 15 lat później przyszła do wnuczki