Cząstka Polski pozostanie w moim sercu i umyśle na zawsze

Dorota wyjechała za granicę na studia magisterskie, bo zawsze o tym marzyła. Czuła się patriotką, ale jej rodzice mieszkali od kilku lat w innym kraju, więc bardzo chciała być już z nimi. Mimo tego, że była dorosła, tęskniła jednak za mamą i tatą, zwłaszcza że nie widziała ich już od roku ze względu na problemy z podróżowaniem.

W końcu Dorota wysiadła z samolotu. Odebrał ją ojciec, bo mama była wtedy w pracy. Rodzice pomogli jej odnaleźć się w nowym miejscu. Rozpoczęły się zajęcia na uczelni. Dorota podchodziła do wszystkiego z ogromnym zainteresowaniem i entuzjazmem. Fascynowały ją nowe znajomości, atmosfera, kultura, obyczaje.

Na uniwersytecie Dorota poznała Zbyszka. Dziewczyna myślała najpierw, że ​​jest Polakiem, ze względu na imię, ale okazało się, że tylko jego matka pochodziła ze wschodniej Polski, a ojciec był Austriakiem. Mimo wszystko chłopak całkiem dobrze rozumiał język polski. Nie mówił zbyt dobrze, ale trochę próbował.

Jednak to, co zrobiło na Dorocie największe wrażenie, to to, jak dobrze znał kulturę, historię i geografię Polski. W pewnym momencie dziewczynie zrobiło się nawet wstyd, kiedy Zbyszek zaczął opowiadać o jakiejś wiosce, w której toczyła się jakaś ważna bitwa. Dorota wykrzyknęła wtedy zaskoczona:

– Wow, ty znasz Polskę lepiej niż ja, mimo że to ja tam mieszkałam, a nie ty!

– Cząstka tego kraju zostanie w moim sercu i umyśle na zawsze, – uśmiechnął się Zbyszek.