Zaprosiłem dziewczynę do domu i jestem teraz najszczęśliwszą osobą na świecie.

Przez długi czas nie mogłem przekonać mojej ukochanej. Gdyby nie mój męski akt, to pewnie nadal byłbym sam.

Mieszkałem na wsi przez całe życie, ta wiejska codzienność była już tak męcząca, że chciałem szybko stamtąd wyjechać i przyjeżdżać jedynie odwiedzać rodzinę. Zacząłem o tym myśleć w szkole, kiedy byłem w dziesiątej klasie. Zdecydowałem, że będę się dobrze uczył i wstąpię na studia państwowe. Nie widziałem innego wyjścia z tej „dziury”, a rodzice nie mieli dużo pieniędzy, aby zapłacić mi za naukę. Wziąłem więc sprawy w swoje ręce. Dwa ostatnie lata szkoły poświęciłem nauce. Czasem nawet nie spałem w nocy, aby czytać literaturę. To się przydało, pomyślnie zdałem egzaminy i zapisałem się na studia państwowe, tak, jak planowałem.

Dostałem pokój w akademiku. Wybrałem Wydział Ekonomiczny. Nowi przyjaciele, randki, wszystko to przynosiło mi radość. Nauczyciele byli bardzo inteligentni i doświadczeni, starali się przekazać uczniom najbardziej przydatne informacje. To było bardzo ekscytujące, zostałem wybrany do różnych konkursów, w których otrzymywałem głównie pierwsze miejsca.

Poznałem dziewczynę. Nazywała się Ala. Taka piękna blondynka o niebieskich oczach i pięknym uśmiechu. Spotkaliśmy się u mojego kolegi z klasy na przyjęciu urodzinowym. Jest jego siostrą. Ala najpierw mnie nie lubiła, a potem zgodziła się podać mi swój numer telefonu. Dzień później, postanowiłem zrobić pierwszy krok i zadzwonić do niej. Usłyszałem odmowę, powiedziała, że jest zajęta i nie będzie mogła nigdzie wyjść. Cóż, zrozumiałem i pomyślałem, że później zadzwonię jeszcze raz.

Minął tydzień i sama zadzwoniła. Spotkaliśmy się, poszliśmy do kawiarni i miło spędziliśmy czas. Byłem podekscytowany naszym spotkaniem i postanowiłem zasugerować, żeby została moją dziewczyną. Ala ani nie odmówiła, ani się nie zgodziła. Później zapytałem ją ponownie. Powiedziała, że to jeszcze nie czas, najpierw trzeba się lepiej poznać.

Nie mogłem się nie zgodzić. Pomyślałem, że jesteśmy już dorośli, a ja nawet nie mam gdzie jej zaprosić, z wyjątkiem pokoju w akademiku. Postanowiłem wynająć mieszkanie. Miałem pieniądze i dostałem pracę. Kiedy wszystko zorganizowałem, zadzwoniłem do ukochanej i zapytałem ostatni raz o jej zgodę. W końcu się zgodziła, a następnie zaczęliśmy mieszkać razem.

Teraz wychowujemy dwóch synów i jesteśmy najszczęśliwszą parą na ziemi. Trzeba było tylko pokazać, że jestem tego wart.