Życie
W mojej młodości Boże Narodzenie miało wyjątkową atmosferę

Mam na imię Stanisław i w tym roku skończyłem 68 lat. Patrzę na ten współczesny świat, na moje dzieci i wnuki i widzę, jak bardzo zmieniają się czasy. Tak właśnie siedziałem sobie kilka dni temu i wspominałem swoje dzieciństwo i młodość. No i Święta. W młodości ten czas miał dla mnie szczególny urok, nie to, co teraz.
W czasach PRL-u Boże Narodzenie to było jedno z moich ulubionych świąt. To był cały rytuał – kilka dni wcześniej, wieczorem siadaliśmy całą rodziną do wycinania płatków śniegu z papieru. Wycinaliśmy ich setki, później nawlekaliśmy na sznurek i rozwieszamy girlandy po pokojach. Przez kilka wieczorów lepiliśmy kolorowe łańcuchy – im dłuższy, tym lepszy. Dzieci ze wszystkich podwórek zbierały się i bawiły w śnieżki, lepiły bałwana z nosem z marchewki. Kiedyś zimy były ostrzejsze, a śnieżne zaspy zapraszały do szalonej zabawy.
Potem, gdy zostało już tylko kilka dni do Bożego Narodzenia, razem z rodzicami i siostrą wyciągaliśmy z szaf duże kartonowe pudła. Była w nich wata, różne ozdoby, girlandy, świecący domek Świętego Mikołaja, lampki i zestaw żaróweczek na zmianę, a w osobnym pudełku były specjalne, zagraniczne ozdoby, o które mama wyjątkowo dbała. Każda była niepowtarzalna, ręcznie malowana w najróżniejsze wzory. A teraz? Wszystkie jednakowe… Choinkę ubieraliśmy całą rodziną. Najpierw rozplątywałem światełka, rozkładałem na całej długości podłogi, a ojciec sprawdzał, czy działają. A wszystko to przy starych polskich filmach, które zawsze wtedy puszczali w telewizji. Niektórzy mogą je jeszcze pamiętać.
Przychodzili do nas krewni, bardzo dużo osób potrafiło zmieścić się w niedużym mieszkaniu. Wszyscy jedli, śpiewali kolędy, a po kolacji rozpakowywali skromne prezenty. Ech… Dawno temu Święta miały wyjątkową atmosferę. Może i nadal jest, ale ja już tego nie czuję…

-
Historie9 miesięcy ago
Chłopak w autobusie dał lekcję matce z synem
-
Rodzina10 miesięcy ago
Córce kupili mieszkanie, a syn dostał działkę
-
Życie9 miesięcy ago
Teściowa wyrzuciła nas z domu, a 15 lat później przyszła do wnuczki
-
Historie5 miesięcy ago
– Zawsze wstydziłem się ojca, żyliśmy bardzo biednie. Latem najmowaliśmy się na wsi do wypasania krów. Albo pracowaliśmy u nas na polu. Jak złowiliśmy jakieś ryby, nigdy nie mogliśmy jej zjeść, bo to była szansa na zarobek. I w upał, i na mrozie ojciec stał przy drodze i próbował je sprzedać.