Urodziłam w wieku 15 lat i to jest moje największe osiągnięcie – spowiedź młodej mamy

Julia opowiada swoją historię lekko i z uśmiechem na twarzy.

Kiedy tylko dziewczyna skończyła 15 lat, przeprowadziła się z małej wioski do miasta, żeby uczyć się w liceum. W przyszłości chciała zostać nauczycielką w szkole podstawowej.

Julia jest najstarszym dzieckiem w rodzinie. Ma dwóch młodszych braci i młodszą siostrę. A skoro często dzieci powtarzają los swoich rodziców, to zgodnie z logiką matka Julii nie powinna być od niej dużo starsza. Ale nie. Kiedy się urodziła, jej matka miała 27 lat. Wcześniej długo nie mogła zajść w ciążę, więc dziewczynka była bardzo wyczekiwanym dzieckiem.

Jej rodzice po prostu ją uwielbiali, a ona wspomina pierwsze 7 lat swojego życia jako najsłodsze czasy. Potem zaczęli się kłócić, a rok później rozwiedli się. Matka znalazła kolejnego męża, urodziła dzieci i zaczęła zapominać o swojej najstarszej córce – już potrafiła o siebie zadbać, nie była taka mała.

Kiedy Julia poszła do liceum, zamieszkała w internacie i właśnie tam poznała ojca swojego dziecka. Wojtek był już w 3 klasie i dziewczyna zakochała się w nim od pierwszego wejrzenia. Spotykali się przez około miesiąc, zanim zaciągnął ją do łóżka. Gdyby tylko wiedziała, że ​to był zakład… Chłopaki założyli się o skrzynkę alkoholu, że Wojtek nie prześpi się z Julią. A on był jej pierwszą prawdziwą miłością, więc całkowicie mu zaufała. Chciała być z nim na zawsze.

Julia zrobiła pierwszy test w 10 tygodniu ciąży. Początkowo myślała, że ​​okres się jej spóźnia, bo siedziała na mokrej, zimnej ławce i się przeziębiła. Później zrzucała wszystkie objawy na zatrucie pokarmowe albo zmęczenie. Nawet gdy trwało to tygodniami, nie chciała wierzyć, że jest w ciąży. Zrobiła więc test dopiero wtedy, jak jej współlokatorka sama go jej kupiła.

Przestraszyła się nie na żarty, kiedy zobaczyła 2 wyraźne kreski na teście. Ale od razu wiedziała, komu powinna najpierw o tym powiedzieć. Jak każda dziewczyna marzyła, że ​​jak tylko powie chłopakowi o ciąży, ten się od razu oświadczy. Marzyła o ślubie, przeprowadzce do osobnego mieszkania i szczęśliwej rodzinie. Ale przyszły ojciec miał tylko jedną propozycję  – usunąć. Nie chciał słyszeć o niczym innym.

Tymczasem siostra Wojtka zebrała grupę koleżanek, które rozpowszechniały plotki o Julii: że nie wiadomo z kim wpadła, chce teraz wrobić w to Wojtka i wyjść za niego za mąż, żeby uniknąć wstydu i się zabezpieczyć. Zdarzało się, że inni uczniowie rzucali w nią jedzeniem, kopali w plecy albo w brzuch. Jak później dowiedziała się Julia, to miało być po to, żeby poroniła, a chłopak mógł żyć dalej długo i szczęśliwie.

Jednak dziewczyna nawet nie rozważała takiej opcji, żeby pozbyć się dziecka. Gdy tylko dowiedziała się o ciąży, od razu zakochała się w tym maleństwie całym sercem i nie obchodziło jej, czy młody tata będzie uczestniczył w ich życiu.

“Macierzyństwo od razu we mnie się pojawiło. Mój mózg natychmiast się przestawił i zaczęłam o siebie dbać: jadłam warzywa i owoce, ubierałam się ciepło, dużo chodziłam, odpowiednio długo spałam ”- przyznaje dziewczyna.

Wiosną internat został zamknięty z powodu szalejącej grypy i choć nie chciała wracać do domu na wieś, musiała to zrobić dla bezpieczeństwa dziecka.

Ciąża była już zaawansowana i nie dało się ukryć brzucha nawet pod obszernymi ubraniami. Kiedy matka dowiedziała się o ciąży córki, była zszokowana. Przez pierwsze kilka godzin Julia słuchała jej wykładu na temat nieodpowiedzialności i egoizmu. Ale nie było wyjścia – przyszła babcia musiała się pogodzić z faktami.

Młoda matka wspomina poród z przyjemną nostalgią. Dzięki temu, że była pozytywnie nastawiona, wszystko poszło całkiem gładko.

„Oczywiście było to przerażające, momentami wręcz piekielne, ale ten dzień nadal jest najpiękniejszym dniem  w moim życiu, bo dał mi wspaniałego syna”.

Tak opisuje okres połogu: „Na początku moja mama bardzo mi pomagała, chociaż miałam już pewne doświadczenie w opiece nad dziećmi. Dzięki niej mogłam iść do pracy, zarobić trochę pieniędzy na przeprowadzkę z dzieckiem do miasta, wynająć opiekunkę i skończyć szkołę. I tak się stało – rano się uczyłam, potem byłam z dzieckiem, a gdy maluch spał – mogłam pracować w Internecie i zarabiać na życie. Starałam się nie brać pieniędzy od mojej mamy, tylko udowodnić jej, że jestem dorosła i odpowiedzialna.

Teraz Dawidek ma prawie 3 lata, Julia – już 18 i uważa synka za swój największy skarb i osiągnięcie.

„Wcześniej tego nie rozumiałam, ale tak naprawdę nie ma nic lepszego dla mamy niż zdrowe, uśmiechnięte dziecko” – opowiada dziewczyna.

Julia jest w pełni szczęśliwa w swoim macierzyństwie. Nie wie nic o losie ojca syna. Mówi, że przez cały ten czas nawet nie zainteresował się dzieckiem. Wojtek skończył szkołę rok po urodzeniu syna i natychmiast wyprowadził się z internatu. I nie ma dla niego miejsca w jej życiu. Całe jej serce jest teraz zajęte najważniejszym dla niej małym mężczyzną. Wychowuje Dawida na prawdziwego dżentelmena, żeby nigdy nie zrobił tego, co zrobił jego ojciec. Obecnie Julia pracuje jako wolontariuszka wspierając dziewczęta, które znalazły się w podobnej sytuacji życiowej – zaszły w ciążę w młodym wieku. Marzy, żeby później pójść na studia, zbudować szczęśliwą rodzinę i mieć przynajmniej jeszcze jedno dziecko.