Rodzina
Nie otrzymałam wdzięczności i szacunku od synowej, chociaż wychowywałam wnuczkę i wykonywałam całą pracę domową za nią.
Mam jedynego syna. Na zawsze pozostanie dla mnie dzieckiem, mimo że ma teraz trzydzieści dwa lata. Pięć lat temu się ożenił. Jako prezent ślubny kupiłam nowożeńcom nowe mieszkanie. Od tego czasu Antek żyje własnym życiem.
Moja synowa jest po prostu „cudowna”. Nie znalazłyśmy wspólnego języka. Oczywiście najważniejsze jest to, aby mój syn był zadowolony, więc nigdy nie ingeruję w ich sprawy, nie rozmawiam z Antkiem, chociaż tak naprawdę bardzo chcę.
W wieku dwudziestu dziewięciu lat, po dwóch latach wspólnego życia, urodziło się ich pierwsze dziecko – moja wnuczka Anitka. A w wieku trzydziestu lat, jego żona miała niesamowitą zmianę w głowie i chciała zmienić zawód. Próbowałam ją namówić, żeby przynajmniej poczekała jeszcze dwa lata, aż dziecko będzie mogło chodzić do przedszkola, ale mnie nie posłuchała.
Ponieważ Antek jest stale w pracy, aby wyżywić rodzinę, a Edyta poszła na studia i była zajęta zdobyciem drugiego wyższego wykształcenia, musiałam się do nich przenieść i opiekować się Anitką. Nawet wtedy synowa i tak mnie nie lubiła, zawsze traktowała mnie zimno, patrzyła na mnie z niechęcią. Gotowałam śniadanie i kolację, sprzątałam mieszkanie, chodziłam na zakupy spożywcze, wychodziłam z dzieckiem, prałam ubrania i ogólnie robiłam prawie wszystko.
Edyta nie chciała zatrudnić niani ani firmy sprzątającej, przynajmniej raz w tygodniu, bała się wpuścić ich do domu. Okazało się, że ja wykonywałam całą pracę domową. Gdybym miała lepszy stosunek do mnie, byłoby inaczej, ale obecnie wszystko jej nie pasuje: za bardzo posoliłam jedzenie, nie nakarmiłam dziecka na czas. Zaczęłyśmy się częściej kłócić, a syn nawet nie chciał się w to wtrącać.
Pewnego dnia, po kolejnej kłótni z synową, spakowałam swoje rzeczy i wróciłam do domu. Tylko w pierwszym dniu nieobecności otrzymałam ponad dziesięć połączeń i SMS-ów od dzieci. Być może mój czyn nie jest do końca słuszny, ale nie postawię nogi w ich mieszkaniu, dopóki nie zaczną doceniać pomocy matki i teściowej!
Nieoczekiwane spotkanie w sklepie
Współpasażer z przedziału
Co wy sobie myślicie?
Ciociu, zamieszkaj z nami
Kiedy był zdrowy, Monika nie była mu do niczego potrzebna
Przyjeżdżać nie musisz, ale jeżeli chcesz nam sprawić przyjemność, to wyślij pieniądze
Przygotowałem niespodziankę dla żony na rocznicę ślubu. Kupiłem jej ulubione kwiaty, butelkę szampana i ciasto. Czekając na ukochaną, sam nie zauważyłem, jak zasnąłem. Kiedy się obudziłem, żona siedziała obok mnie. Chciałem ją przytulić i pocałować, ale nie zdążyłem. Wstała po cichu i wyszła do przedpokoju. Dopiero wtedy zauważyłem dwie walizki stojące przy drzwiach. Żona powiedziała, że zostawia mnie dla innego. Kocha go, a mnie nie
Mój mąż zginął w wypadku samochodowym, a ja adoptuje jego syna z pierwszego małżeństwa.
Dzieci z niecierpliwością czekały na Dzień Babci i Dziadka. Przez cały tydzień przygotowywały prezenty. Traf chciał, że zobaczyła je przypadkowo babcia, ale wcale nie ta, dla której były przeznaczone. Teraz zarzuca się nam, że źle wychowaliśmy nasze dzieci
Idąc za przykładem rodziców
-
Ciekawostki11 miesięcy agoPrzyszła synowa została u nas na noc. Rano odwiedziła nas moja siostrzenica i okazało się, że ona i narzeczona syna się znają. A następnego dnia przyjechała jego przyszła teściowa razem z córką i urządziły straszną awanturę. Z jakiegoś powodu moja siostrzenica powiedziała synowej, że ja i mój mąż nie będziemy im pomagać po ślubie i jeszcze że chcemy sprzedać samochód naszego syna. W rezultacie ślub się nie odbył
-
Rodzina2 lata agoObaj moi synowie są żonaci. Moje synowe diametralnie się od siebie różnią – jedna siedzi z telefonem na kanapie, a druga szykuje jedzenie dla wszystkich. Ilona mieszka z nami i nie chce jej się nic robić. Pewnego dnia nie mogłam się powstrzymać i ją zawstydziłam, mówiąc, że u niej zawsze jest brudno. Teraz nikt w domu ze mną nie rozmawia
-
Ciekawostki1 rok agoBrat przybiegł wcześnie rano, jak tylko dowiedział się, co zrobili rodzice
-
Dzieci2 lata agoDałam synom mieszkanie, sama przyjechałam zamieszkać na wsi. Dzieci mieszkały w mieszkaniu podczas nauki, a ja byłam spokojna, że chłopaki spędzają razem czas. Kiedy obaj znaleźli dziewczyny, mieszkanie zrobiło się za małe. Przyszłe synowe były po prostu nie do zniesienia.