Życie
Można dla mnie kawałek?
Gdy jadłam śniadanie na letnim tarasie jednej z pizzerii w mieście, usłyszałam słowa: czy można dla mnie kawałek? Zobaczyłam dziewczynkę w wieku około ośmiu lat. Brudne ubrania, które w ogóle nie pasowały do wielkości dziecka, wskazywały na brak opieki. Zwykle nie wspieram ludzi, którzy proszą o pieniądze. To było głodne dziecko.
Zamówiłam jedzenie dla dziewczynki. Jadła z apetytem. Część zabrała dla brata.
Zapytałam ją o rodziców, rodzinę i gdzie mieszka.
– Mieszkamy z dziadkiem, ale on jest już całkiem stary, prawie nie chodzi. Jego emerytura jest mała, więc szybko się kończy i muszę iść szukać czegoś do jedzenia. Nigdy nie widziałam taty, a mama gdzieś zniknęła, kiedy urodził się mój brat. Często pytam dziadka o mamę, ale nic mi o niej nie mówi.
– Nie chodzę do szkoły, bo dziadek nie może znaleźć moich dokumentów. Może do przyszłego roku się znajdą i zostanę przyjęta do pierwszej klasy.
– Seweryn w ogóle nie ma świadectwa i nie zostanie zabrany do przedszkola. Dziadek mówi, że to dlatego, że urodził się w kuchni w domu, a nie w szpitalu.
Z każdym słowem małej Zosi ogarniało mnie przerażenie. Kiedy Zosia była najedzona, postanowiłam pójść do jej domu.
– Odprowadzę cię do domu i poznam twojego braciszka,- zaproponowałam. Zosia się zgodziła, ale poprosiła o jedzenie dla brata.
Odebraliśmy nasze zamówienie i wyszliśmy z kawiarni. Po drodze weszłyśmy do supermarketu, aby kupić żywność i zabawki. Po przejściu kilku ulic zatrzymaliśmy się przy dziedzińcu całkowicie zarośniętym chwastami.
W jednym z pokoi na krześle siedział stary dziadek Mikołaj i trzymał się za serce. Czuł się bardzo źle. Najwyraźniej od dłuższego czasu chorował. W jego pobliżu na podłodze bawił się mały Seweryn. Do chorego dziadka sprowadziłam lekarza.
Pogotowie zabrało Mikołaja do szpitala, a dzieci pojechały do mojego domu. Przez całe życie nigdy nie myślałam o adopcji. Po tym, jak małe dzieci mieszkały ze mną przez miesiąc, trzeba było podjąć jakieś decyzje. Moja szesnastoletnia córka jest już przyzwyczajona do bycia starszą siostrą i chętnie opiekowała się z Sewerynem i Zosią. Nie mieszkamy razem z mężem od kilku lat, ale rozwód nie został sformalizowany. Kwestia opieki została szybko rozwiązana.
Były zgodził się mi pomóc na rozprawie o adopcję i dobrze odegrał rolę kochającego męża. Dziadkiem Mikołajem opiekują się teraz lekarze w domu dla seniorów, a my w czwórkę przyjeżdżamy do niego w każdy weekend.
-
Ciekawostki10 miesięcy ago
Przyszła synowa została u nas na noc. Rano odwiedziła nas moja siostrzenica i okazało się, że ona i narzeczona syna się znają. A następnego dnia przyjechała jego przyszła teściowa razem z córką i urządziły straszną awanturę. Z jakiegoś powodu moja siostrzenica powiedziała synowej, że ja i mój mąż nie będziemy im pomagać po ślubie i jeszcze że chcemy sprzedać samochód naszego syna. W rezultacie ślub się nie odbył
-
Rodzina2 lata ago
Obaj moi synowie są żonaci. Moje synowe diametralnie się od siebie różnią – jedna siedzi z telefonem na kanapie, a druga szykuje jedzenie dla wszystkich. Ilona mieszka z nami i nie chce jej się nic robić. Pewnego dnia nie mogłam się powstrzymać i ją zawstydziłam, mówiąc, że u niej zawsze jest brudno. Teraz nikt w domu ze mną nie rozmawia
-
Ciekawostki1 rok ago
Brat przybiegł wcześnie rano, jak tylko dowiedział się, co zrobili rodzice
-
Dzieci2 lata ago
Dałam synom mieszkanie, sama przyjechałam zamieszkać na wsi. Dzieci mieszkały w mieszkaniu podczas nauki, a ja byłam spokojna, że chłopaki spędzają razem czas. Kiedy obaj znaleźli dziewczyny, mieszkanie zrobiło się za małe. Przyszłe synowe były po prostu nie do zniesienia.