Mama otworzyła mi oczy na moje zachowanie i powiedziała, że stanie po stronie swojej synowej, jeżeli będzie chciała wystąpić o rozwód.

Relacje między mną a moją żoną od dawna nie były najlepsze, codzienne życie i praca oddzieliły nas jakoś od siebie. Wpadłem w obsesję na punkcie mojej firmy i zupełnie zapomniałem o rodzinie. Wioletta jeszcze jakoś próbowała ściągać mnie do domu i dzieci, ale jej się to nie udało. Nie potrafię nawet powiedzieć, dlaczego tak się stało, bo na początku byłem dobrym mężem i ojcem dla dwójki naszych dzieci. Może przyczyną były problemy w pracy i kryzys w związku.

A 8 lat temu nie wyobrażaliśmy sobie, że może nam się to przydarzyć. Pobraliśmy się i przysięgliśmy sobie, że nasza miłość się nigdy nie skończy. Wtedy nie wiedzieliśmy, przez jakie trudności będziemy musieli przejść.

Rzeczywiście, na początku wszystko było idealne – cudowne dzieci i po prostu pełnia szczęścia. Wiola zajmowała się domem, a ja byłem głównym żywicielem rodziny. Mieliśmy wszystko, czego potrzebowaliśmy, a nawet więcej – zbudowaliśmy dom, kupiliśmy drogie samochody, co roku jeździliśmy na wakacje – czy jest ktoś, kto o czymś takim nie marzy?

Wydawałoby się, że wszystko jest tak, jak powinno być. Ale z biegiem czasu pojawiły się różne problemy, a to coś nie szło w firmie, a to kłóciłem się z żoną. No, ale wszystkie pary przeżywają kryzysy i byłem pewny, że ​​wspólnie uda nam się przez to wszystko przejść.

W pewnym momencie popadłem w dziwną apatię. Nic mnie nie cieszyło, nawet czas spędzony z rodziną. Potem zdystansowałem się od wszystkich, jakbym zbudował mur między sobą a resztą świata. Żona przez jakiś czas próbowała załagodzić sytuację, ale kiedy po raz kolejny jej się nie udało, po prostu odpuściła. Zaczęliśmy żyć ze sobą jak sąsiedzi, mijając się tylko rano i wieczorem.

Ukrywaliśmy to przed naszymi rodzicami i staraliśmy się udawać normalną, kochającą się rodzinę. Ale przed matką nie da się niczego ukryć. Ostatnio zaprosiła mnie na poważną rozmowę. Bałem się nawet sobie wyobrażać, co to będzie.

– Wiesz synu, życie rodzinne nie jest łatwe, a jeżeli nawet pojawiają się jakieś trudności, to nie możesz tak po prostu wszystkiego rzucić. Musisz walczyć o rodzinę do samego końca, – zaczęła moja mama.

Tak, całkowicie się z nią zgadzałem, ale nadal nie wiedziałem, co mam robić. Dlatego, skoro już rozpoczęliśmy tę rozmowę, postanowiłem poprosić ją o radę. Mama uważnie mnie wysłuchała i powiedziała coś naprawdę mądrego.

– Posłuchaj, wkrótce Nowy Rok, gdzie będziesz go świętować? Pewnie w pracy, jak zawsze? A powinieneś w domu, z rodziną. Kiedy ostatni raz powiedziałeś swojej żonie, że ją kochasz? Na pewno dawno temu, prawda? A prezent bez powodu, kiedy jej dałeś? Widzisz? Sam niszczysz swoją rodzinę. To twój świadomy wybór, którego dokonujesz każdego dnia. A jeśli będziesz tak robił dalej, stanę po stronie Wioli, jeżeli będzie chciała się z tobą rozwieść.

Byłem w szoku, bo nawet tego nie zauważyłem. W tym momencie poczułem niechęć do samego siebie – tak obwiniałem wszystkich dookoła, a powód był we mnie. Długo myślałem, co i jak zmienić w pierwszej kolejności. Najpierw poprosiłem mamę, żeby zabrała dzieci. Potem zacząłem realizować swój plan.

Tego wieczoru zorganizowałem romantyczną randkę dla swojej żony. Rozmawialiśmy tak długo, po prostu nie mogliśmy się nagadać. Znowu poczułem, jak bardzo kocham Wiolę i jak bardzo nie chcę jej stracić. Przeprosiłem ją za mój chłód i obojętność i obiecałem, że zrobię co w mojej mocy, żeby miłość w naszej rodzinie przetrwała.

I że w Nowym Roku nie będę tyle pracował i cały swój wolny czas poświęcę moim bliskim.