Istnieją jeszcze takie dziewczyny, które potrzebują od mężczyzn tylko jednego.

Poznałem przez Internet pewną dziewczynę. Od dawna byłem singlem, więc podobały mi się właściwie wszystkie. Ale ta była po prostu cudowna: piękna, mądra (wiedziałem o tym z wymiany wiadomości), dużo czytała i słuchała tej samej muzyki, co ja. Uznałem, że to moje przeznaczenie i zaprosiłem ją na pierwszą randkę.

Spotkaliśmy się i zapytałem, dokąd chciałaby pójść. Odpowiedziała, że obojętne, ale jest trochę głodna. Co by ze mnie był za mężczyzna, gdybym nie zaprosił dziewczyny na kolację. Weszliśmy do jakiejś knajpki i trochę się zmartwiłem, bo odniosłem wrażenie, że wybiera same najdroższe rzeczy. Ale potem pomyślałem, że może mi się tylko zdawało i rozmawialiśmy dalej. Pod koniec uroczego wieczoru po prostu mi podziękowała i poszła do domu.

„No dobrze, to była dopiero pierwsza randka,” – pomyślałem i też sobie poszedłem. Następnym razem, kiedy zaprosiłem ją do kina, poprosiła, żebym kupił jej największy popcorn. Powiedziała, że ​​zawsze o tym marzyła, ale nigdy nie było jej na to stać. No dobrze, skoro chcesz – niech będzie i popcorn. Po seansie szybko pobiegła do domu. Powiedziała, że już późno i że rodzice na nią czekają.

Już zaczynało mnie to denerwować, ale starałem się reagować spokojnie. Nagle wieczorem podsyła mi zdjęcie jakichś perfum i mówi, że są fantastyczne, a jej się akurat skończyły. Co za zbieg okoliczności, no ale nic, postanowiłem kupić jej te perfumy. Pomyślałem, że to nas zbliży. Spodziewałem się jednak przynajmniej pierwszego pocałunku, a nie tylko wymiany wiadomości. Za ten dość drogi prezent dostałem tylko buziaka w policzek.

Po tym incydencie nie chciałem już się z nią więcej spotykać, bo wydawało mi się, że tylko wyciąga ode mnie pieniądze. Co prawda, jeszcze się wahałem, ale pierwszy do niej nie napisałem.

Szybko o sobie przypomniała – podesłała mi stronę nowej drogiej restauracji i powiedziała, że ​​chce tam iść. Postanowiłem ją trochę oszukać. Napisałem jej, że mam chwilowe problemy, bo zwolnili mnie z pracy i póki co nie stać mnie na wyjścia do restauracji. Nie tylko nic już nie napisała, ale nawet zaraz po tej wiadomości mnie zablokowała. W ten sposób poz

byłem się wyrachowanej dziewczyny, która potrzebowała ode mnie tylko pieniędzy.

Miesiąc później postanowiłem wybrać się do tej restauracji – tej samej, do której linka mi podesłała. Zgadnijcie, kogo tam zobaczyłem? Oczywiście, tę właśnie dziewczynę ze starszym od niej mężczyzną. Siedziała i słodko szczebiotała, a na stole leżała mała torebka z drogiego butiku. No cóż, tak to bywa.