Życie
Człowiek musi zawsze pozostać człowiekiem.
Mój mąż i ja postanowiliśmy począć dziecko. Mieszkaliśmy razem od pięciu lat, ale jakoś odkładaliśmy tę sprawę na dalszy plan. Zawsze na pierwszym miejscu była praca i oboje dobrze zarabialiśmy, a teraz, gdy jest już mieszkanie, a wynagrodzenie jest dobre, przemyśleliśmy wszystko dobrze i prawdopodobnie nadszedł czas, aby żyć nie tylko dla siebie. Na pierwszym USG powiedziano nam, że będzie to chłopiec. Mój mąż i ja byliśmy bardzo zadowoleni.
Nadszedł czas na poród, nie było przeciwwskazań do samodzielnego porodu, więc rano urodziłam. Poród przebiegł dość łatwo. Czekałam, aż przyniosą mi moje dziecko, a w między czasie dziewczyna, która miała dwadzieścia lat, została przeniesiona do mojego pokoju. Urodziła również tego dnia, ale przez cesarskie cięcie.
Długo rozmawiałyśmy z Weroniką, tak nazywała się moja sąsiadka na oddziale. Powiedziała, że jest sierotą, wychowywała się w domu dziecka. Było mi przykro z powodu dziewczyny. Powiedziała, że rodzice zostawili ją, gdy miała zaledwie dwa lata.
Pomimo faktu, że Weronika wychowała w domu dziecka, była wrażliwą i kochającą matką, widziałam ją przez cały czas pieszczącą i bardzo ostrożnie traktującą swoje dziecko. Powiedziała również, że ma męża, który bardzo ją kocha i stara się, aby niczego sobie nie odmawiała. Rodzice jej ukochanego męża ją pokochali i przyjęli jako swoją własną córkę.
Teraz jestem przekonana, że bez względu na przeszłość, kochany człowiek będzie kochany zawsze i wszędzie.
Myślałem, że zapewniam Ani szczęśliwe życie, a ona z wdzięczności weszła mi na głowę
Chociaż moja córka założyła własną rodzinę, to jej utrzymanie spadło na mnie i na moją żonę.
– Pani to ma dobrze, piłuje pani paznokcie, zarabia i się za bardzo nie przemęcza. – Och, jaka byłam zła za te słowa.
Nie przypuszczałem, że moje wsparcie i pomoc żonie mogą obrócić się przeciwko mnie.
Moja córka wstydzi się mnie i ciągle obwinia mnie za swoje problemy
Partner wymagał ode mnie, abym zrezygnowała z pracy i została gospodynią domową. Spakowałam się i wyniosłam od niego.
Zaszłam w ciążę w latach studenckich i poradziłam sobie ze wszystkimi problemami, które spadły na moje barki.
Kot Mruczek został członkiem mojej rodziny.
Co myślą noworodki?
Zafarbowałam włosy na czerwono i podróżuję po świecie, ponieważ w wieku 41 lat życie dopiero się zaczyna.
„Przepraszam, czy my się znamy?” – udawałam, chociaż doskonale wiedziałam, z kim rozmawiam
Rodzice żony podrzucili nam swoją młodszą córkę. Teraz nie chce mi się wracać do domu.
Wiktor oszczędzał na sobie, przez całe życie odkładał grosz do grosza, a po śmierci żony zupełnie przestał wychodzić z domu, aż do czasu, kiedy mu się przyśniła.
Moja teściowa obraziła się, że nie zabrałam jej jako niani ze sobą na wakacje.
Nie zgodziłam się zostać nianią dla wnuczki i stałam się wrogiem mojej synowej
Przygarnęłam psa z ulicy, a on przyprowadził swoich przyjaciół. Musiałam przygarnąć wszystkie zwierzęta.
Andrzej wrócił z podróży służbowej i nie rozpoznał swojego domu.
Po ślubie zamieszkałam z mężem, a teściowa uważa mnie tylko za gościa.
Natalia długo czekała, aż mąż odbierze ją po pracy, ale nie odebrał telefonu. Kobieta wezwała taksówkę. Kierowcą był młody chłopak, Darek, który zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia. Nie ukrywali swoich uczuć, jednak po czterech latach wszystko się zmieniło, Darek został jej zięciem.
Teściowa przepowiedziała przyszłość dokładnie odwrotnie
Myślałem, że zapewniam Ani szczęśliwe życie, a ona z wdzięczności weszła mi na głowę
Chociaż moja córka założyła własną rodzinę, to jej utrzymanie spadło na mnie i na moją żonę.
– Pani to ma dobrze, piłuje pani paznokcie, zarabia i się za bardzo nie przemęcza. – Och, jaka byłam zła za te słowa.
Nie przypuszczałem, że moje wsparcie i pomoc żonie mogą obrócić się przeciwko mnie.
Moja córka wstydzi się mnie i ciągle obwinia mnie za swoje problemy
„Przepraszam, czy my się znamy?” – udawałam, chociaż doskonale wiedziałam, z kim rozmawiam
Rodzice żony podrzucili nam swoją młodszą córkę. Teraz nie chce mi się wracać do domu.
Wiktor oszczędzał na sobie, przez całe życie odkładał grosz do grosza, a po śmierci żony zupełnie przestał wychodzić z domu, aż do czasu, kiedy mu się przyśniła.
Moja teściowa obraziła się, że nie zabrałam jej jako niani ze sobą na wakacje.
Nie zgodziłam się zostać nianią dla wnuczki i stałam się wrogiem mojej synowej
-
Historie8 miesięcy agoChłopak w autobusie dał lekcję matce z synem
-
Rodzina9 miesięcy agoCórce kupili mieszkanie, a syn dostał działkę
-
Życie8 miesięcy agoTeściowa wyrzuciła nas z domu, a 15 lat później przyszła do wnuczki
-
Historie4 miesiące ago– Zawsze wstydziłem się ojca, żyliśmy bardzo biednie. Latem najmowaliśmy się na wsi do wypasania krów. Albo pracowaliśmy u nas na polu. Jak złowiliśmy jakieś ryby, nigdy nie mogliśmy jej zjeść, bo to była szansa na zarobek. I w upał, i na mrozie ojciec stał przy drodze i próbował je sprzedać.